Untitled - Ibon International

190 Pages·2017·4.92 MB·Tagalog

KRITIKA NI LENIN SA
IMPERYALISMO
SA IKA-21 SIGLO
Institute of Political Economy
Maynila, 2017
ISBN 978-971-9657-11-8
Kritika ni Lenin sa Imperyalismo sa Ika-21 Siglo
© Institute of Political Economy 2017
Karapatang-ari
Institute of Political Economy
Nagsasagawa ang Institute of Political Economy (IPE) ng
pananaliksik at iba pang suportang aktibidad para sa pagbubuo
ng patakaran at pagpapaunlad ng mga alternatiba sa mga isyu ng
ekonomyang pampulitika sa Pilipinas at daigdig. Sa partikular,
nakatuon ang IPE na:
• Magsagawa ng malalim na pananaliksik para sa mas mahusay
na pag-unawa sa mga paksa ng Marxistang ekonomyang
pampulitika at pagbubuo ng mga patakaran at alternatiba;
• Magsagawa ng pag-aaral sa patakaran at ilathala ang resulta nito
para sa pagbubuo ng mga alternatiba at patakaran sa mga usapin
ng ekonomyang pampulitika;
• Magsagawa ng mga pulong-masa, pampublikong talakayan at
kahalintulad na aktibidad sa mahahalagang isyu at makabuluhang
mga sosyo-ekonomikong pag-unlad; at
• Magsagawa ng pagsasanay sa gawaing pag-aaral sa patakaran.
Punong Patnugot: Antonio A. Tujan Jr.
Namamahalang Patnugot: Jennifer del Rosario-Malonzo
IBON Center
114 Timog Avenue
Quezon City 1103
Philippines
Telefax: [phone]
Email: [email protected]
Salin sa Filipino: B. Bernado
Disenyo at Paglalatag: Ron Villegas
Pabalat: Unsplash
Nilalaman
Paunang Salita v
Ang Ikalawang Siglo ng Imperyalismo:
Neoliberal na “Globalisasyon” at Proyektong Permanenteng Digmaan ng
Monopolyo Kapital
Antonio Tujan Jr. 1
Mga tala hinggil sa Monopolyo Kapital ng Ika-21 Siglo:
100 taon magbuhat ang Imperyalismo ni Lenin
Paul Quintos 21
Mga Bagong Anyo ng Pagsasamantala
sa Africa ng Monopolyo Kapitalismo:
Mula sa Imperyalismo ni Lenin
hanggang sa Imperyalismo ng Triad sa ika-21 siglo
Demba Moussa Dembele 51
Ang Kasalukuyang Anyo ng Imperyalismo at China
Pao-yu Ching 67
Imperyalismo, Ultra-imperyalismo at ang Pag-angat ng China
Fred Engst 83
Teorya ni Lenin sa imperyalismo at ang ika-21 siglo
na imperyong Amerikano
Roland G. Simbulan 117
Isang Siglo ng Ribalan at Digmaan
Pio Verzola Jr. 131
The Future of Imperialism and Socialism
Prof. Jose Maria Sison 157
Tungkol sa mga may-akda 161

Paunang Salita
Lubos na ikinalulugod ng Institute of Political Economy (IPE) na ilathala ang
aklat na ito bilang paggunita sa ika-100 anibersaryo ng unang pagkalathala ng akda ni
Lenin, Imperialism, the Highest Stage of Capitalism. Isinulat sa Zurich noong Enero-
Hunyo 1916, unang nailathala ito sa Petrograd noong kalagitnaan ng 1917.
Itinatag noong 1994, nagsasagawa ang IPE ng pananaliksik na makabuluhan
para sa mas mahusay na pag-unawa sa mga paksa ng Marxistang ekonomyang
pampulitika at pagbubuo ng mga patakaran at alternatiba. Kasama ng muling
paglilimbag sa orihinal na akda ni Lenin, ang aklat na ito ay ambag ng IPE sa
sentenaryong pagdiriwang ng Dakilang Soyalistang Reboluyon ng Oktubre.
Sa aklat na ito, Kritika ni Lenin sa Imperyalismo sa ika-21 Siglo, inihaharap
natin ang walong malalalim na kabanata mula sa tampok na mga palaisip at awtor na
tumatalakay sa iba’t ibang asepto ng imperyalismo sa kasalukuyang kalagayan. Ang
unang kabanata, na aking isinulat, ay sumasaliksik sa neoliberal na globalisasyon at
proyektong permanenteng digmaan ng monopolyo kapital. Sinundan ito ng kabanata
ni Paul Quintos na tumatalakay sa mga susing pang-ekonomyang katangian ng
monopolyo kapitalismo -- ang paghahari ng mga monopolyo at pinansyang kapital.
Pagkatapos ay nagbigay si Demba Moussa Dembele ng perspektiba ng Africa sa mga
bagong anyo ng imperyalistang pagsasamantala at pang-aapi sa kontinente.
Dalawang tanyag na awtor ang pumapaksa sa lugar ng China sa kasalukuyang
daigdig, si Pao-yu Ching na nagsulat sa kasalukuyang anyo ng imperyalismo sa China at
si Fred Engst na nagsuri sa imperyalismo, ultra-imperyalismo at pag-angat ng China.
Samantala, sinuri ni Roland Simbulan ang iba’t ibang instrumento ng ika-21 siglo
na imperyong Amerikano at ang pakikibaka ng mamamayan laban sa imperyalismo.
Kapupunan dito ang kabanata ni Pio Verzola Jr. na sumuri sa sandaang-taong ribalan
at digmaan na nagpatunay na wasto si Lenin. Bilang pangwakas, isinulat ni Prof. Jose
Ma. Sison ang hinaharap ng naghihingalong imperyalismo, at muling pagbangon ng
tanging alternatiba, ang sosyalismo.
Inaasahan namin na makatutulong ang aklat na ito sa mas malalim na pag-unawa
sa marahas, mapangwasak at naghihingalong sistema na iyon na ngang imperyalismo
at makapagbigay-inspirasyon sa pagusulong ng mga kilusang anti-imperyalista,
demokrsatiko at sosyalista para kamtin ang tagumpay sa nag-iisang pangmatagalang
alternatiba sa kapitalismo.
Antonio Tujan Jr.
Punong Patnugot, Institute of Political Economy

Ang Ikalawang Siglo ng Imperyalismo:

Neoliberal na “Globalisasyon” at Proyektong Permanenteng Digmaan ng
Monopolyo Kapital
Antonio Tujan Jr.
Kung ang unang siglo ng imperyalismo ay nag-umpisa noong kalagitnaan
ng ika-19 na siglo nang magsulputan ang mga pandaigdigang kartel, pagtarak ng
mga sasaklawan ng impluwensya, mga gerang agresyon at kolonyalismo tulad ng
isinalarawan ni Lenin, ang ikalawang siglo ay sinimulan ng Ikalawang Digmaang
Pandaigdig at pang-ekonomyang kasaganahan pagkatapos ng digmaan — kung
saan lumitaw ang imperyalismong US na ultimong panalo sa usaping militar at
pang-ekonomya. Hindi lamang nito inani ang tubo sa produksyong pandigma at
hegemonyang militar, kundi binuo rin ang siglong Amerikano ng paghaharing
pulitika-ekonomya-militar.
Hindi lamang resulta ng rekonstruksyon at pang-ekonomyang pagbawi
mula sa pagkawasak ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig ang pang-ekonomyang
kasaganahan ng 1950’s at 1960’s. Kaalinsabay din ito at resulta ng pang-ekonomyang
hegemonya ng imperyalistang US, na nanaig sa iba’t ibang saklaw ng impluwensya
ng mga kapwa imperyalistang alyado. Pinatibay nito ang neokolonyalismo sa mga
bagong-layang kolonya. Kinonsolida ang mga pandaigdigang patakaran at institusyon
sa ilalim ng kontrol nito tulad ng sistema sa pananalapi (hal., sa pagtali sa dolyar) at
ang International Monetary Fund (IMF), mga institusyon sa pinansya (mga bangko
at pamumuhunan) at pang-ekonomyang institusyon sa pag-unlad (OECD, World
Bank).
Hindi ito umiral nang walang paghamon mula sa sosyalistang blokeng pinamunuan
ng Unyong Sobyet na sumalungat sa imperyalismong US at sa nagpatuloy na patakaran
ng gerang agresyon. Naging sosyal-imperyalistang kapangyarihan sa malaon ang
USSR at nakihamok sa pang-hegemonyang paligsahan sa imperyalismong US na
tinawag na Cold War. Ngunit sa ultimong paghina ng monopolyo kapital, binuo
ng imperyalismo ang neoliberalismo bilang tagapagsalba noong 1970-80s. Hindi
lamang nakatuon ang neoliberalismo para pigilan ang pang-ekonomyang pagdausdos
sa pinakapunong imperyalistang bayan kundi para palakihin ang supertubo mula sa
mga neokolonya at iba pang kapitalistang bayan. Kaalinsabay, nilikha ng military-
industrial complex ng US ang sariling pag-iral bilang mayor na pagkukunan ng
supertubo sa pamamagitan ng patakaran ng permanenteng gera matapos ang World
2 Kritika ni Lenin sa Imperyalismo sa Ika-21 Siglo
War II, ikinombina ang Cold War at tuluy-tuloy na gerang agresyon, mula Korea
hanggang Syria, sa palibot ng buong mundo.
Hindi nagawang mapigilan ng imperyalistang proyektong neoliberal at
patakarang permanenteng gera ang pagdausdos na ito, bagkus ay nagresulta sa
walang-katulad na krisis sa ekonomya, lipunan, pulitika at kalikasan na maaaring
magpaguho sa sangkatauhan at daigdig.
Pagtatatag ng Pang-ekonomyang Hegemonya ng US
Matapos ang WWII hanggang 1970s.1
Sa pagkapanalo sa World War II, naging organisador at lider ang US ng
pandaigdigang sistemang imperyalista. Kinailangan ang papel at tungkuling ito
hindi lamang para muling itayo ang mga bayan na sinira ng digmaan, kundi para
makitunggali rin sa lumilitaw na bayan sa sosyalistang bloke. Bukod sa pakikitunggali
sa sosyalistang bloke, hinabol ng US na palawakin ang kapitalismo at paliitin ang di-
kapitalistang daigdig sa pamamagitan ng mga internasyunal na ahensyang itinatag
sa katapusan ng digmaan: ang United Nations (UN), World Bank, IMF at mga
aktibidad ng UN Relief and Rehabilitation Administration (UNRRA), Marshall
Plan, at ilang programa sa ekonomya at ayudang-militar na pinondohan at kontrolado
ng Washington — kinonsolida nito ang tinanaw na sistemang pandaigdig.
Itinatag ng US ang sarili bilang sentro ng pandaigdigang lambat sa pinansya.
Pinalawak ang mga sangay ng bangko — mula sa 16 na bayan noong 1918 tungo
sa 55 na bayan noong 1967. Inalalayan ito, sampu ng iba pa, ng: (a) patuloy na
pagpapalawig sa interes ng US sa dayuhang langis, pagmimina at manupaktura; (b)
paglalatag ng mga base militar; at (c) pagpasok sa mga erya ng ayuda ng gobyerno sa
militar at ekonomya, kabilang ang pagpasok sa mga dating kolonya na dati’y solo ng
iba pang imperyalistang bayan. Nangahulugan ang lambat ng mga sangay ng bangko
at mga subsidyaryo na ang paglipat ng pondo na kailangan para sa layuning militar
ay maging pagkukunan ng tubo ng pampinansyang sektor ng US.
Isang kritikal na salik sa pampinansyang hegemonya ng US ang pagbatay o
pagtumbas ng dolyar sa ginto na itinakda sa Artikulo IV ng tratadong nagtatag
sa IMF: “Ang katumbas na halaga ng pananalapi ng bawat myembro ay nararapat
sukatin sa ginto bilang komon na batayan o sa United States dollar sa timbang at
pinansya epektibo nang Hulyo 1, 1944.”
Binuo ng pagtumbas ng dolyar sa ginto ang relasyon ng pagiging palaasa ng
lahat ng kapitalistang bayan sa sistemang pananalapi at pinansya ng US. Tulad ng
paliwanag ni Magdoff, “Ang pagsalig sa United States dollar ay nangahulugan sa
huling pagsusuri — at masakit na ipinakita sa bingit ng krisis — na ang mga may
1 Sinusundan ng seksyong ito si Harry Magdoff 1969.