Şampanyadaki Zehir - Agatha Christie

411 Pages·2018·0.77 MB·Turkish

by  Agatha Christie

www.netevin.com
Agatha Christie Şampanyadaki Zehir
TÜRKCESİ:
GÖNÜL SUVEREN
FELAKETLE SONUÇLANAN YEMEKLE
İLGİSİ OLANLAR : Rosemary Barton George
Barton Iris Marie Lucille Drake
Victor Drake Stephen Farradoy Lady Alexandra
Farraday Anthony Browne Ruth Lessing Albay
Race
Başmüfettiş Kemp
Cok güzel bir kadın. Grip yüzünden sinirleri
bozulmuştu. Rosemary'nin kocası.
Kendisini ona layık görmüyordu.
Rosemary'nin kardeşi. Ablasını iyi tanımadığını
düşünüyordu.
Rosemary'nin halası. Fazla a-kıllı olmayan,
geveze bir kadındı.
Luciila'nın oğlu.
Annesinden para sızdırmaya bakıyordu. Genç
politikacı. Soğuk tavırlı bir adamdı.
Stephen'in karısı. Kocasına çılgınca âşıktı.
Esrarlı bir adam. Kimse hakkında fazla bir şey
bilmiyordu. George Barton'un sekreteri. Çok
çalışkan ve becerikliydi. George Barton'un
arkadaşı. İstihbarat Servisinin eski şef-
lerindendi.
Scotland Yard'ın tecrübeli de-dektiflerindendi.
Race'le Kemp'in ellerinde şu ipuçları vardı:
Yarıda kalmış bir aşk mektubu...
Şampanya...
Üç fincan...
Telefondaki ses...
Bir plan...
Bir kâğıt parçası...
İmzasız iki pusula...
Bir masadaki boş yer...
Bir gece çantası...
Bir komi...
Race'le Kemp'in şu soruları yanıtlamaları
gerekiyordu; Anthony Browne kimdi?
Rosemary gerçekten intihar mı etmişti?
Zehir kadehe nasıl konmuştu?
İris neden korkuyordu?
Ruth masada ne görmüştü?
İmzasız mektupları yazan kimdi?
Rosemary'nin gizli aşığı kim olabilirdi?
George'un planı neydi?
Stephen neyi gizliyordu?
Anthony neden evlenmekte acele ediyordu?
Birinci Bölüm
ROSEMARY
Attı kişi, bir yıl kadar önce ölmüş olan
Rosemary Bar-îon'u düşünüyorlardı...
Iris Marie
İris Marle ablası Rosemary'i düşünüyordu.
Hemen hemen bir yıl Rosemary'nin hayalini
kafasından uzaklaştırmaya çalışmış, hiçbir şeyi
hatırlamak istememişti.
Çok acı veren, feci bir şeydi bu!
Ablasının morarmış yüzü, titreyip bükülen
parmakları...
O ölüyle bir gün önceki güzel ve neşeli
Rosemary arasındaki fark... Evet, belki
Rosemary için neşeli denilemezdi pek. Geçirdiği
ağır grip yüzünden bitkinleşmiş, sinirleri
bozulmuştu. Bütün bunlar resmi soruşturmada
açıklanmıştı. İris de bu noktanın üzerinde
durmuştu. Bu, Rosemary' nin intihar ettiğini
göstermiyor muydu?
Resmi soruşturma sona erer ermez İris bütün
olayı unutmaya çalışmıştı.
Hatırlamanın ne yararı var, diye dû-
___ 7__
sunuyordu. Hepsini unut. O korkunç olayı unut
Ama şimdi her şeyi hatırlaması gerektiğini
anlıyordu.
www.netevin.com
Geçmişi düşünmek zorundaydı...
En ufak, önemsiz gibi
gözüken olayı bile hatırlamalıydı...
Dün gece eniştesi George'le yaptıkları konuşma
bunu gerektiriyordu.
Ne kadar beklenmedik, ne kadar korkutucu bir
şeydi... Ama... aslında gerçekten beklenmedik
miydi? Daha önceden belirtileri görülmemiş
miydi? George'un dalgınlığı, garip davranışları...
Başka türlü tanımlanamazdı bu. Bütün bunlar
dün gece George'un Iris'i çalışma odasına
çağırarak çekmeden mektupları çıkardığı o anı
hazırlamıştı.
Onun için artık çare yoktu. Rosemary'i
düşünmesi... hatırlaması gerekiyordu.
Rosemary... ablası...
İris büyük bir hayretle hayatında ilk kez
Rosemary'i düşündüğünü farketti. Yani bir
«kişi» olarak, tarafsızca.
Rosemary'i düşünmeden, olduğu gibi kabul
etmişti hep. İnsan annesini, babasını, ablasını
veya halasını fazla düşünmezdi. Bu ilişkilerin
varlığını soru sormadan kabul
ederdi.
İnsan onları «kişi» ler olarak düşünmezdi. Kendi
kendine, onlar nasıl insanlar, diye de sormazdı.
Rosemary nasıl bir insandı?
Bu soru şimdi çok önemli olabilirdi. Belki çok
şey de buna bağlıydı. İris geçmişi düşündü.
Rosemary'Ie çocukluklarını...
Rosemary ondan altı yaş büyüktü...
Iris'in gözlerinin önünde çocukluk günleriyle
ilgili bazı kısa sahneler belirdi.
Kendisi sütle ekmek yiyor ve saçları örgülü olan
Rosemary önemli bir insan tavrıyla masada ders
yapıyor...
Deniz kıyısında bir yaz... İris «büyük bir kız»
olduğu: ve iyi yüzdüğü için ablasına haset
ediyor...
— 8 —
Rosemary yatılı okula gidiyor ve ancak tatillerde
ev© geliyor. Sonra İris okulda... Rosemary
Paris'te «genç hanımlar» için açılmış olan özel
bir okulda eğitim görüyor...
Okul öğrencisi Rosemary uzun kollu, bacaklı,
beceriksiz tavırlı bir kız...
Paris'ten dönen Rosemary'deyse acayip, insanı
korkutan bir zariflik var. Yumuşak sesli, şık,
hafifçe dalgalanarak yürüyen, altın saçlı, iri mavi
gözleri uzun siyah kirpiklerle çevrelenmiş bir
genç kız şimdi. İnsanı rahatsız eden güzel bir
yaratık. Artık büyümüş ve Iris'inkin-den çok
farklı bir dünyada yaşıyor.
Ondan sonra iki kardeş birbirlerini pek az
görmüşlerdi. O dönemde altı yaşlık fark en
aşılmaz engellerden biri .gibiydi.
İris hâlâ okuldaydı, Rosemary ise sosyeteye
takdim edilmişti. İris eve döndüğü zaman arada
yine o uçurum vardı. Rosemary sabahlan geç
kalıyor, kendisi gibi sosyeteye yeni tanıtılan
genç kızlarla öğle yemeği yiyor ve he-. men her
gece bir parti ya da baloya gidiyordu.
Sonra Rosemary George Barton'ia nişanlanmıştı.
Böylece daha da heyecanlı günler başlamıştı.
Alışveriş, paket-Jer, nedimelerin tuvaletleri...
Sonra düğün...
İris kilisede Rosemary'nin arkasında yürürken
fısıltıları duymuştu. «Ne güzel, bir gelin...»
Rosemary, George'la neden evlenmişti? İris
düğün sırasında bile buna belli belirsiz hayret
etmişti. Rosemary' nin peşinde o kadar çok hoş
genç vardı ki.
Rosemary neden kendisinden on yaş büyük olan
George'u seçmişti? Evet, George Barton nazik
ve sevecen bir adamdı ama biraz içsıkıcıydı.