Ölümcül Tür - Guillermo Del Toro, Chuck Hogan

611 Pages·2009·1.76 MB·Turkish

GUILLERMO DEL TORO Meksika’nın Guadalajara
şehrinde doğup büyüyen Guillermo del Toro, 1993’te çektiği
Cronos adlı filmle sinemaya adım attı. O günden beri Mimic,
The Devil's Backbone, Blade II, Hellboy I, Hellboy II ve
dünya çapında çok büyük övgü toplayan üç Oscarlı Pan’ın
Labirenti'ni yönetti. Şu sıralarda, yapımcılığını
Peter Jackson’ın üstlendiği, Tolkien’in Hobbit adlı eserine
dayanan iki bölümlük filmi çekiyor.
CHUCK HOGAN Chuck Hogan, aralarında The Standoff
ve 2005 te Hammer Ödülü'nü kazanan ve Stephen King
tarafından yılın en iyi on kitabından biri olarak gösterilen
Prince of Thieves'ın yer aldığı pek çok roman yazdı. Prince of
Thieves çok yakında sinemaya uyarlanacak.
Guillermo del Toro • Chuck Hogan
Ölümcül Tür Üçlemesi - Birinci Kitap - Ölümcül Tür
Özgün Atlı: The Strain Triology Book 1 --- The Strain
İthaki Yayınları - 651
Edebiyat - 527
ISBN 978-975-375-016-1
1. Baskı Kasım, 2009, İstanbul
© Türkçe çeviri: Niran Elçi, 2009 © İthaki, 2009
© Guillermo del Toro ve Chuck Hogan, 2009
Bu eserin tüm hakları Akçalı Telif Haklan Ajansı
aracılığıyla satın alınmıştır.
Yayıncının yazılı izni olmaksızın herhangi bir alıntı
yapılamaz.
Yayma Hazırlayan: Evrim Öncül Sanat Yönetmeni:
Murat Ûzgül
Sayfa Düzeni ve Baskıya Hazırlık: Yeşim Ercan Aydın
Kapak, İç Baskı: İdil Matbaacılık Davutpaşa Cad. No:
123 Kat: 1 Topkapı-İstanbul Tel: [phone]
01 Sertifika No: 11410
m
İthaki Penguen Kitap-Kaset Bas. Yay. Paz. Tic. Ltd.
Şti.’nin yan kuruluşudur. Mühürdar Cad. llter Ertüzün
Sok. 4/6 34710 Kadıköy İstanbul Tel: [phone] -
348 36 97 Faks: (0216) 449 98 34 [email protected] -
www.ithaki.com.tr - www.ilknokta.com
Guillermo del Toro • Chuck Hogan
ÖLÜMCÜL TÜR
Ölümcül Tür Üçlemesi - Birinci Kitap
Çeviren NÎRAN ELÇİ
Lorenza, Mariana ve Marisa... ve
çocukluğumda odamda yaşayan tüm canavarlar için: Beni
hiç yalnız bırakmamanız dileğiyle...
-GDT
Lila için...
-CH
JUSEF SARDU EFSANESİ
"Bir varmış, bir yokmuş," dedi Abraham Setrakian’ın
ninesi, "bir dev varmış."
Küçük Abraham’ın gözleri parladı ve tahta çanaktaki
lahanalı borş çorbası o anda tatlandı, ya da en azından
sarımsak tadı unutuldu. Solgun, zayıf, hastalıklı bir çocuktu.
O çorbasını içerken, onu şişmanlatmaya kararlı olan ninesi
karşısına oturur, masallarla onu eğlendirirdi.
Bir bubbe meyze, bir 'nine hikâyesi'. Bir peri masalı. Bir
efsane.
"Bir Leh asilinin oğluymuş. Adı Jusef Sardu'ymuş. Sardu
Efendi tüm diğer erkeklerden daha uzun boyluymuş.
Hattâ köydeki bütün çanlardan da daha uzunmuş. Kapıdan
içeri girebilmek için iki büklüm eğilmesi gerekiyormuş. Ama
bu uzun boyu onun için bir yükmüş. Bir nimet değil, doğuştan
gelen bir hastalıkmış. Genç adam sıkıntı çekiyormuş. Kasları
onun uzun, ağır kemiklerini taşıyacak güçten yoksunmuş.
Zaman zaman yürümek bile çok güç geliyormuş. Bir bastonu
varmış, uzun bir sopa ---boyu senden daha uzun--- ve gümüş
sapı kurt kafası biçimindeymiş, tıpkı ailelerinin arması gibi."
"Sonra, Bubbe?" dedi Abraham lokmaların arasından.
"Hayatta onun payına düşen de buymuş ve bu ona
alçakgönüllülüğü öğretmiş, ki bir asilde gerçekten nadir bir
özelliktir. Fakirlere, çok çalışanlara ve hastalara karşı çok
merhametliymiş. Özellikle de köyün çocuklarına çok iyi
davranırmış ve kocaman, derin cepleri -şalgam çuvalları
kadar büyükmüş cepleri- oyuncaklar ve şekerlerle tıka basa
dolu olurmuş. Sekiz yaşındayken babasının boyuna geldiği,
dokuzunda ondan bir baş uzun olduğu için kendisi
çocukluğunu yaşayamamışmış. Kırılganlığı ve uzun boyu,
babası için gizli bir utanç kaynağıymış. Ama Sardu Efendi
gerçekten de nazik bir devmiş ve halkı tarafından çok
sevilirmiş. Sardu Efendi’nin herkesi tepeden gördüğü, ama
kimseye tepeden bakmadığı söylenirmiş."
Nine başını sallayarak, Abraham’a çorbasından bir kaşık
daha almasını hatırlattı. Abraham, rengi, şekli ve damara
benzeyen lifleri yüzünden 'bebek kalbi' olarak bilinen pişmiş
kırmızı şalgam parçasını çiğnedi. "Ya sonra, Bubbe?"
"Aynı zamanda bir doğa âşığıymış ve avcılığın zalimliği
ile ilgilenmezmiş ---ama, bir asil ve mevki sahibi biri olarak,
o on beş yaşındayken, babası ve amcaları Romanya’ya
yapacakları bir av gezisine katılmaya ikna etmişler onu."
"Buraya mı Bubbe?" dedi Abraham. "Dev buraya mı
gelmiş?"
"Kuzey bölgesine, kaddişel. Karanlık ormanlara. Sardu
erkekleri yabandomuzu, ayı ya da geyik avlamaya gelmez.
Aile simgeleri ve Sardu soyunun arması olan kurtları
avlamaya gelir. Avcı bir hayvanı avlıyorlarmış. Sardu aile
efsaneleri, kurt eti yemenin Sardu erkeklerine cesaret ve güç
verdiğini söylermiş ve genç efendinin babası da, bunun
oğlunun zayıf kaslarına şifa vereceğine inanıyormuş."
"Sonra, Bubbe?"
"Yolları uzun ve zahmetliymiş. Hava şartları da kötüymüş.
Jusef çok sıkıntı çekmiş. Daha önce ailesinin köyünden hiç
çıkmamışmış ve yolculuk boyunca yabancıların bakışlarından
çok utanmış. Karanlık ormana gelmişler. Çevresindeki
ağaçlıklar adeta canlıymış. Hayvan sürüleri geceleyin
barınaklarından, inlerinden, yuvalarından, mağaralarından
kovulmuş sürgünler gibi, ormanda dolaşıyormuş. O kadar çok
hayvan varmış ki, avcılar geceleyin kamplarında
uyuyamamış. Bazıları gitmek istemiş, ama en yaşlı Sardu'nun
saplantısı baskın gelmiş. Gece uluyan kurtları
duyabiliyorlarmış ve baba Sardu, devliği Sardu soyunda bir
leke olan oğlu, tek oğlu için bir kurt avlamayı çok istiyormuş.
Sardu soyunu bu lanetten arındırmak, oğlunu evlendirmek ve
pek çok sağlıklı varis edinmek istiyormuş.
"Böylece, ikinci akşam, gece çöktüğünde, Jusef in babası
bir kurdun izini sürerken diğerlerinden ayrı düşmüş. Diğerleri
bütün gece onu beklemiş ve gündoğumunda dağılarak onu
aramışlar. O akşam Jusef in kuzenleri de dönmemiş. Bu
şekilde devam etmiş, anlıyor musun?"
"Ee, Bubbe?"
"Sonunda geriye yalnızca çocuk dev Jusef kalmış. Ertesi
gün yola koyulmuş ve daha önce de aradıkları bir alanda
babasının cesedini bulmuş. Kuzenleri ve amcaları da
oradaymış ve bir yeraltı mağarasının girişinde yatıyorlarmış.