Kutsal Taş - Clive Cussler

467 Pages·2006·1.75 MB·Turkish

by  Clive Cussler

KİŞİLER

JUAN CABRILLO: Şirketin yönetim kurulu başkanı
MAX HANLEY: Şirket başkanı
RICHARD TRUIT: Başkan yardımcısı

ŞİRKET ELEMANLARI

(Alfabetik sırayla)
GEORGE ADAMS: Helikopter pilotu
RICK BARRETT: Aşçı yamağı
MONICA CRABTREE: İkmal ve lojistik koordinatörü
CARL GANNON: Operasyon görevlisi
CHUCK “TINY" GUNDERSON: Sabit kanatlı uçaklar şef
pilotu
MICHAEL HALPERT: Finans ve muhasebe
CLIFF HORNSBY: Operasyon görevlisi
JULIA HUXLEY: Sağlık görevlisi
PETE JONES: Operasyon görevlisi
HALI KASIM: Operasyon görevlisi
LARRY KING: Keskin nişancı
FRANKLİN LINCOLN: Operasyon görevlisi
BOB MEADOWS: Operasyon görevlisi
RUDY MICHAELS: Pilot
MARK MURPHY: Operasyon görevlisi
KEVIN NIXSONN: Sihirli dükkan uzmanı
TRACY PILSTON: Pilot
SAM PRYOR: Jet motoru mühendisi
GUNTER REINHOLT: Jet motoru mühendisi
TOM REYES: Operasyon görevlisi
LINDA ROSS: Güvenlik ve operasyon görevlisi
EDDIE SENG: Kara operasyonları direktörü
ERIC STONE: Kontrol odası operatörü ve operasyon
görevlisi

DİĞERLERİ

LANNGSTON OVERHOLT IV.: Şirkete işveren CIA
başkam
HALIFAX HICKMAN: Milyarder sanayici
CRIS HUNT: Afganistan'da öldürülen ABD subayı
MICHELLE HUNT: Chris'in annesi
KIZIL ERIC: Efsanevi kâşif
KATAR EMİRİ: Katar ülkesinin lideri
JOHN ACKERMAN: Grönland göktaşını bulan arkeolog
CLAY HUGHES: Grönland göktaşını çalması için tutulan
kiralık katil
PIETER VANDERWALD: Güney Afrikalı ölüm taciri
MIKE NEILSEN: Hughes'i Forel Dağı'na götürmesi için
tutulan pilot
WOODY CAMPELL: Cabrillo'ya kar düzleme aracını
kiralayan ayyaş
ALEMİ YN EL HALIFA:Londra'yı bombalamak isteyen
terörist
SCOTT THOMSON: Free Enterprise ekibinin başı
THOMAS DWYER: Göktaşının tehlikesini açığa çıkaran
CIA bilim adamı
MIKO "MIKE”NASUKI: Dwyer'ın yardımcısı NOAA
gökbilimcisi
SUUD EL-ŞEYH: Suudi hac organizasyon sorumlusu
JAMES BENNETT: Göktaşını Faeroc Adaları'ndan
İngiltert'ye götüren pilot
NEBILE LABABITI: Londra operasyonu görevlisi terörist
MILOS COUSTAS: Bombayı İngiltere'ye getiren Larissa
gemisinin kap tanı
BILLY JOE SHEA: Cabrillo'nun 1947 model MG'sini
ödünç aldığı kişi
ROGER LASSITER: Göktaşını Maidenhead'e teslim eden
gözden dü şen CIA ajanı
ELTON JOHN: Efsanevi müzisyen
AMAD: Bombayı patlatacak Yemenli genç
DEREK GOODLIN: Londra'da randevuevi sahibi
JOHN FLEMING: İngiliz Gizli Servisi MI5 başkanı
DR. JACK BERG: Thompson'u konuşturmayı başaran CIA
doktoru
WILLIAM SKUTTER: Medine'deki ekibi yöneten Hava
Kuvvetleri yüz başısı
PATRICK COLGAN: Riyad'daki seccadeleri almakla
görevli gedikli er baş
ÖNCESİ
Elli bin yıl önce ve Dünya'dan milyonlarca kilometre
uzakta bir ge zegen sanki yok oluşunu haber verircesine
şiddetle seğiriyordu. Gezege nin yaşlı olması sonunun böyle
olacağını gösteriyordu, çünkü kutupları nın sürekli yer
değiştiriyor olması onu sık sık şekli değişen bir küre haline
getirmişti.
Gezegenin özü metaldi ve kaya ile magmadan
oluşmaktaydı. Mil yonlarca yıl içinde şeklini alıp soğuduktan
sonra çevresinde argon, hel yum ve biraz da hidrojenden
oluşan bir atmosferi oldu. Gezegenin yüze yinde, en basit
biçimiyle bir mikrop halinde yaşam da başlamıştı.
Gezegenin daha karmaşık yaşam biçimleri geliştirmesi hiç
mümkün olmadı. Mikroplar çoğalmak için oksijen
moleküllerini tükettikçe yüzey de ve atmosferde evrim
yapabilecek hücrelerin barınmasına imkân vermediler.
Güneşin etrafında yaptığı her döngü onu bu muazzam fırına
da ha çok yaklaştırırken yüzeyindeki kaya yapısı da çok fazla
ısınmış ve pelte haline dönüşmüştü. Gezegen Dünya gibi
kendi ekseni etrafında değil de, yuvarlanan bir fıçı gibi
döndüğü için kutupları yer değiştirdikçe erimekte olan kaya
yüzey' tıpkı bir yanardağdan akan lavlar gibi etrafa
saçılıyordu.
Geçen her saat, her dakika, her saniye onu güneşine doğru
yaklaştır dıkla. ilerisi daha çok soyulmaktaydı... sanki
Tanrı'nın eli tel bir fırçayla yüzeyini kazıyordu.
Soyulan kabuğu kepek gibi atmosferine doğru savruluyor,
bu gaz ta bakasının eşiğine varınca güneşin etkisiyle akkor
haline gelip binlerce nükleer bomba gücüyle infilak ediyordu.
Yerçekimi saçılan parçalan ken dine çektikçe tekrar yere
düşüyor ve zaten harap olmuş yüzeyden daha çok parça
koparıyordu. Kabuğu tükenmekteydi.
Gezegenin artık çok az ömrü kalmıştı.
Koruyucu kabuk tamamen yok olduktan sonra metal özün
sıcaklığı soğumaya devam etti ve içindeki küre dönmeye
başladı. Yüzeyde geniş çat laklar belirirken büyük yarıklar
oluştu ve içinden büyük kitleler halinde erimiş kayalar
püskürmeye başladı. Bu sırada gezegenin metal özü müthiş
bir yoğunlukla genleşmekteydi. Derken her şey bir anda
oluverdi. İç tarafta, güneşe en yakın konumda olan dev bir
kaya dilimi göçünce ku tuplar son bir kez yerinden oynadı ve
gezegen deli gibi dönmeye başladı.
Sonra da patladı.
Uzaya saçılan milyonlarca metal küre muazzam ısı altında
erirken, talihli birkaç tanesi güneşin çekim alanına girmeden
uzayın sonsuzluğuna doğru yollarına devam etti.
Kimsenin bilmediği bu gezegenin patlayıp kalıntılarını
evrene saç masından beri on binlerce yıl geçmişti. Mavimsi bir
renk alan bu döküntü yığını içinden tek bir parça düzgün bir
küre biçiminde belirdi. Diğer par çalar uzaydaki başka
gezegenlerin çekimine girerlerken bu parça daha uzun bir
mesafe katedip Dünya adındaki gezegene doğru yöneldi.
Bu tek metal küre Dünya'nın atmosferine batıdan doğuya
uzayan bir eğri çizerek girdi. İyonoslerde yusyuvarlak, saf
metal olan küçük bir par çası koptu. Ana parça 35. enlem
boyunca inişe geçti. Bu enlem genelde kuru ve sıcaktı. Daha
küçük ve hafif olan yavru parça, yüzeyin buz taba kası ve
karla kaplı olduğu kuzeydoğuya, 62. enleme doğru
çekilmekteydi.
Aynı gezegenin farklı iki çevresi iki farklı sonuç yarattı.
Ana parça bir kıyı şeridi boyunca yol aldıktan sonra kıraç
bir çöle doğru inişe geçti. Yüz metre çapında, 63.000 ton
ağırlığındaki bu nikel-demir karışımı gülle müthiş bir şiddetle
yeryüzüne çarparak kuru top rak üstünde 2 metre çapında bir
oyuk açtı. Yükselen toz bulutları hemen Dünya'nın etrafını
sarmaya başladı. Bu toz bulutunun tekrar Dünya yü zeyine
inmesi aylar sürecekti.
Yavru parça gümüş grisi ve katıksızdı. İlk patlama
sonrasında mole küllerinin yeniden düzenlenmesi ve uzaydaki
yol alışı boyunca kusursuz bir küre biçimini almıştı. Pürüzsüz
yüzeyi Dünya'nın atmosferinden ge çerken hiçbir engelle
karşılaşmadı. Giderek alçalan bir golf topu gibi te pesi buzla
kaplı küçük bir adanın kıyısı üzerinden geçti. Çok geçmeden
30 santimetre çapı, 50 kilo ağırlığındaki yavru küre buz kaplı
bir dağın ta banına gömüldü.
"Bu da ne böyle?" diye sordu adam İzlanda dilinde.
Elindeki sopayla yerdeki bir nesneyi dürtüyordu.
Adam kısa boylu olmasına rağmen, vücudu kaslarla
kaplıydı. Saçları ve yanaklarını örten gür sakalları cehennem
alevleri gibi kıpkırmızıydı. Üstünde beyaz bir kürk, altındaysa
koyun yününden astarlı, fok derisi bir pantolon vardı. Adam
öfke nöbetleriyle tanınırdı ve tam anlamıyla bir barbardı.
1982 yılında işlediği bir cinayet yüzünden İzlanda'dan
kovulduk tan sonra yanında bir grup yoldaşıyla soğuk denizi
aşmışlar, halen yaşa makta oldukları bu buz kaplı adaya
gelmişlerdi. Geçen on sekiz yıl bo yunca adanın kayalık
kıyısında bir köy kurup aveılık ve balıkçılıkla yaşam larını
sürdürmüşlerdi. Ama artık hayat sıkıcı olmaya başlamıştı.
Kızıl Eric adındaki adam yeni yerler keşfetmek, kavmiyle
birlikte yeni topraklar fethetmek için büyük bir istek
duyuyordu.
MS 1000 yılında adanın batı yönündeki iç itiraflarını
keşfetmek üze re yola koyuldu.
Başlangıçta yanında on bir adamı vardı, fakat beş ay
geçtikten sonra, ilkbahara girilirken sadece beşi kalmıştı. İki
adamı buzdaki yarıklara düşmüşlerdi; Eric geceleri uyurken
hâlâ onların çığlıklarını işitiyordu. Biri buzda kayıp başını bir
kaya çıkıntısına çarpmıştı. Adam gözleri görme den, hiç
konuşamadan günlerce acı içinde debelendikten sonra bir
gece ölüp kurtulmuştu. Başka bir adamı bir yerlerde bir ırmak
sesi duyduğunu sanıp kamp ateşinden uzaklaşınca bir beyaz
ayıya yem olmuştu.
İki adamı bir hastalığa yakalanıp ateşler içinde öksürük
krizleriyle öldükten sonra geri kalanlar bu bölgenin habis
ruhlar tarafından korun duğuna inanmaya başlamışlardı. Keşif
ekibi eksiklikçe adamların ruh hali ile değişiyordu. Önceleri
yeni bir şeyler bulma hevesiyle duyulan heyecan kaybolmuş,
yerini, yaşamın sonuna gelindiğine inanan kaderci bir duygu‐
ya bırakmıştı.
Sanki bu keşîf gezisi lanetliydi ve adamlar bunun bedelini
canlarıyla öder gibiydiler.
“Topu yerden kaldır," diye emretti Eric ekipteki en genç
olanına. Adı Olaf olan bu genç bulundukları adada doğan ilk
ve tek çocuktu. Ka ya çıkıntısının üstüne sanki Tanrı'nın eliyle
yerleştirilmiş gibi duran tuhaf gri küreye endişeli gözlerle
baktı. Bu nesnenin tam kırk sekiz bin yıl önce gökten
geldiğini bilemezdi tabi. Olaf çekine çekine küreye yaklaştı.
Ekip teki herkes Eric'in şiddete olan eğilimini bilirdi... aslında
adadaki insaf lar arasında bunu bilmeyen yoktu. Eric kimseden
bir şey istemezdi... sa dece emrederdi. Bu yüzden Olaf bu emri
tartışmaya kalkmadı. Zorlukla yutkunup küreyi kaldırmak
için eğildi.
Korku içinde elini değdirdiği anda cismin ne kadar soğuk
ve pürüz süz oluşu dikkatini çekti. Kaldırmaya çalıştı fakat
küre güçsüz kolları için fazla ağırdı.
"Yardım gerek," dedi Olaf.
"Sen," dedi Eric sopasıyla başka bir adamı göstererek.
Diğerlerinden daha uzun boylu, açık sarı saçlı ve mavi
gözlü bir adam olan Katil Gro öne çıkıp kürenin bir ucunu
kavradı. İki adam bir likte küreyi bel hizasına kadar kaldırıp
Eric'e baktılar.
"Son avın postundan bir askı yapın," dedi Eric. "Onu
mağaraya götü rüp orada bir mabet yapacağız."
Eric başka bir şey söylemeden karlara bata çıka yürümeye
başladı. İki saat sonra küre mağaranın içinde güvenli bir yere
yerleştirilmişti. Ar tık bu nesnenin cennetteki tanrılar
tarafından gönderildiğine inanan Eric hemen görkemli bir
mabet planı yapmaya başladı.
Eric daha çok adam ve malzeme getirmek amacıyla köye
doğru yola koyulup Olaf ve Gro'yu mağarada nöbetçi olarak
bıraktı. Köye vardığın da bir oğlunun daha olduğunu öğrendi.
İlkbahar mevsiminin onuruna oğ luna Leif adım verdikten
sonra onu annesine bırakıp yanma seksen adam ile kazı