İlkbahar Şafağı Ejderhaları - Margaret Weis

610 Pages·2008·1.8 MB·Turkish

by  Margaret Weis

İlginç Bir Grup Kahraman...
Tanis Yarımelf – Yoldaşları'nın lideri.
Dövüşmeyi sevmeyen yetenekli bir savaşçı. İki
kadına olan aşkının acısını çekmektedir – fırtınalı
kılıç ustası Kitiara ve büyüleyici elf kızı
Laurana.Sturm Brightblade – Solamniya
Şövalyesi. Afet öncesi saygı duyulan şövalyeler, o
günden beri onurlarını kaybetmişlerdi. Sturm'ün
amacı– ki bu onun için hayatta kalmaktan daha
önemlidir – şövalyelerin onurunu iade
edebilmektir.
Altınay – Reisin Kızı. Mavi Kristal Asa'nın
taşıyıcısı. Kabilesinden kovulan Nehiryeli'ne olan
aşkı, onları gerçeğin peşinden tehlikeli bir göreve
yöneltiyor.
Nehiryeli – Gezgin'in torunu. Mavi Kristal Asa,
ölümün kara kanatlarla uçtuğu şehirde ona
emanet edildi. Nehiryeli burada canını zor
kurtardı. Ancak bu sadece bir başlangıçtı.
Raistlin – Caramon'un ikizi – büyücü. Sağlığını
yitirmiş olmasına rağmen, Raistlin genç yaşından
umulmayacak bir büyü gücüne sahiptir. Garip
gözlerinin ardında karanlık gizemler saklıdır.
Caramon – Raistlin'in ikizi – savaşçı. Dev gibi
bir cüsseye saip olan Caramon, kardeşinin tam
tersidir. Hayatta tek ilgi gösterdiği kişi Raistlin'dir
– aynı zamanda en çok korktuğu insan da.
Flint Fireforge – Cüce, savaşçı. Tanis'in en eski
arkadaşı olan yaşlı cüce, bu gençleri kendi
çocukları olarak görür.
Tasslehoff Burrfoot – Kender, “inceleyici”.
Kenderler – Kyrnn'deki diğer ırkların başağrısı –
korku nedir bilmezler. Bu nedenle de nereye
gitseler, bela onları takip eder.
Bu Sekiz Kişiye Dünyayı Kurtarma Gücü
Veriliyor. Ama Önce Kendilerini Tanımaları
Gerekiyor – Ve Birbirlerini.
EJDERHAMIZRAĞI DESTANI
Üçüncü Kısım
İLKBAHAR ŞAFAĞI EJDERHALARI
Margaret Weis ve Tracy Hickman
İNGİLİZCE'DEN ÇEVİREN: ÇİĞDEM ERKAL
İPEK
ŞİİR: MICHAEL WILLIAMS KAPAK RESMİ:
MATT STAWICKI
Yapıtın Özgün Adı DRAGONLANCE®
CHRONICLES: DRAGONS OF
ISBN: 975-94275-1-8
ARKABAHÇE YAYINCILIK
Başlarken...
Fantastik kurgu türü, 20. Yüzyılda ortaya çıkan
ve en az bilim kurgu kadar ses getirmiş bir edebi
akımdır. Köklerini İskandinav ve Orta Avrupa
mitolojisinden alan bu türün yaratıcısı, hiç
kuşkusuz J.R.R. Tolkien'dır. Ülkemizde de kısa bir
süre önce yayınlanan “Yüzüklerin Efendisi” ile
Tolkien, okuyuculara yepyeni evrenlerin kapılarını
açtı. Yüzüklerin Efendisi'nden sonra yüzlerce
kitap yazıldı fantastik kurgu türünde.
Ejderhamızrağı da bu türün en önemli
eserlerinden biridir. Yayınlandığı her ülkede en
çok satan kitaplar listesine giren bu seri, bizce
ülkemizde de hakettiği ilgiyi görecektir.
Arkabahçe Yayıncılık olarak, Türk okuruna
fantastik kurgu türünün en seçkin yapıtlarını
sunmak için yola çıktık. Henüz yolun çok
başındayız. Fantastik Kurgu romanların yanı sıra
her yaştan, her kesimden hayal gücü geniş
insanlara hitap edecek Fantastik Rol Yapma
oyunlarıyla da karşınızda olacağız.
Ejderhamızrağı, ülkemizde henüz emekleme
sürecinde olan fantastik kurgu türünün en seçkin
örneklerinden. Yayınlandığı tüm ülkelerde
defalarca basılan ve New York Times başta olmak
üzere pek çok yerde en çok satan kitaplar
listesine giren Ejderhamızrağı serisi, fantastik
kurguya başlamak için belki de en iyi eser. Bu
kitap, hem çok tempolu bir macera, hem de
aşkın, dostluğun, ihtirasın ve kahramanlığın bir
öyküsü. İyi ve kötünün savaşında kahramanlar
hem kendilerini hem de birbirlerini tanıyacaklar.
Ejderhamızrağı'nın, sizler için yeni dünyalara
geçitler açması dileğiyle...
Sözlük
Roman içinde geçen 
bazı terimler Türk okuruna yabancı olduğu için
bunları burada açıklama gereğini duyduk.
Elf - Kyrnn dünyasında en uzun süreden beri
varolan, iyilik timsali, uzun ömürlü bir ırktır. Narin
yapılı, badem gözlü ve sivri kulaklıdırlar. Gizemli
ormanlarında insanlardan ve diğer ırklardan ayrı
yaşarlar.
Goblin - Kötü ırkların en çelimsizidir Çok
çirkindirler. Çirkin suratlı ve gri derilidiler. Boyları
1.20-1.50 arası değişir. Kaba silahlar kullanırlar
Kötülük ordularının piyade taburlarını oluştururlar
Hobgoblin - Goblinlerin yapılı kuzenleridirler.
İri yapılarını, kuvvetli silahlar ve pis vucut
kokularıyla desteklerler. Kötülük ordularında
çavusluk görevi yaparlar.
Ogre - Bir zamanlar elflerden bile güzel olan
bu ırk, yaptıkları zulüm ve kötülük sunucu
çirkinleşmişlerdir. Genelde dağlara oydukları
şehirlerinde yaşarlar ve yağma için ovalara
inerler. İki metreye yakın boyları ve iri cüsselerini
zekalarıyla desteklerler.
Wyvern - Ejderhaların kuzenleri olan bu
yaratıkların tüm vücutları al pullarla kaplıdır.
Kanatları sayesinde uzun mesafeleri çok kısa
sürede katederler. Kuyruklarının ucundaki zehir
en güçlü yaratıkları bile anında öldürebilir.
Zekalarının fazla olmaması onların sadece basit
görevlerde kullanılmalarına
İlkbahar Şafağı Ejderhaları
Kitiara, tüm günler içinde bu günler
Karanlık ve bekleyişle, pişmanlıkla sallanıyor.
Ben bunları yazarken bulutlar şehri karartıyor,
Gün ile karanlık arasında asılı duruyor.
Bekledim
Tüm kararların ötesinde, gölgeler içindeki
gönlün ötesinde
Bunu sana anlatmak için.
Yokluğunda daha bir güzelleştin, daha bir
zehirli oldun ve sen
Yüzen gecede orkidelerin hülasasıydın,
Tutkunun; aynı, kana koşan bir köpekbalığı gibi,
Dört duyuyu öldürüp sadece tat duyusunu
bıraktığı yerdeki gibi, Sadece kendi kendine
tutunup
Kanın kendi kanı olduğunu anladığı,
Önce küçük bir yarayken köpekbalığı
çözüldükçe
Oburluğun, o uzun boğazın tünelinde
parçalandığı yerdeki gibi.
Ve bunu bilince, gece hâlâ bir zenginlik gibi
görünüyor, Huzur içinde nihayet bulan arzular
işkencesi,
Hâlâ bu sinirin bir parçası olabilirdim
Ve kollarıma karanlığı alabilirdim,
Zevkle kutsanmış ve yeniden adlandırılmış
karanlığı;
Ama ışık, ışık, Kitiara'nın;
Güneş yağmurun yuttuğu kaldırımları
Pırıl pırıl aydınlattığında; yağ,
Islanmış lambalardan gelen,
Güneşin vurduğu sularda yükseldiğinde,
Işığı gökkuşaklarını parçalağında! Kalkıyorum,
Fırtına yeniden şehir üzerine çökse bile,
Sturm'ü, Laurana'yı ve diğerlerini
düşünüyorum;
Ama en çok güneşi doğrudan sis ve
Bulutlar arasından görebilen Sturm'ü.
Nasıl terkedebilirim bunları?
O yüzden gölgeye,
Senin gölgene değil ama ışığı bekleyen
Canlı griliğe sürüp uzaklaştırıyorum fırtınayı.
Hepadam
Aa, baksana Berem. Burada bir patika var...
Ne garip. Bunca zamandır bu ormanlarda
avlanırız böyle bir patika hiç görmemiştik."
"Bunun garip bir tarafı yok. Yangınla çalılar
çırpılar yanmış, hepsi bu. Büyük bir ihtimalle
hayvanların açtığı bir patikadır sadece."
"Haydi, patikayı izleyelim. Eğer hayvanların
açtığı bir yolsa belki bir geyik buluruz. Bütün gün
avlandığımız belli bile değil. Eve eli boş
dönmekten nefret ediyorum."
Daha cevabımı beklemeden yola doğru
dönüyor. Omuzlarımı silkerek onu izliyorum.
Bugün kırlarda olmak hoş –kışın acı soğuğundan
sonraki ilk ılık gün. Güneş boynuma ve
omuzlanma ılık ılık vuruyor. Ateşin kasıp
kavurduğu ormanda yürümek kolay. Ayağınıza
takılacak sarmaşık yok. Üstünüzü başınızı
yırtacak çalı çırpı da yok. Yıldırım, büyük bir
ihtimalle geçen güzki fırtınadan.
Ama uzun süre yürüdük ve sonunda
yorulmaya başladım. Yanılmıştı – bu hayvanların
açtığı bir yol değildi. Bu insan eliyle yapılmış bir
patikaydı ve çok da eskiydi. Avlayacak hayvan
bulacağımız yok gibiydi. Günün geri kalan
zamanından bir farkı yok. Yangın, ardından zorlu
bir kış. Hayvanlar ya ölmüş, ya kaçmış. Bu gece
taze et olmayacak.
Biraz daha yürüyüş. Güneş gökyüzünde
yükseldi. Yoruldum acıktım. Bir canlıya ait bir iz
bile yok.
"Haydi geri dönelim hemşire. Burada bir şey
yok..."
İçini çekerek duruyor. O da sıcaktan bunalmış,
yorulmuş, cesareti kırılmış, belli. Çok da zayıf.
Çok çalışıyor; hem kadın işlerini yapıyor, hem de
erkek. Evde olması, taliplerinden vaadler
dinlemesi gerekirken kırlarda avlanıyor. Bence
çok güzel. Herkes birbirimize benzediğimizi
söylüyor, ama onların yanıldıklarını biliyorum.
Sadece birbirimize çok yakınız – diğer delikanlılar
ve onların kız kardeşlerinden birbirimize daha
yakınız. Ama yakın da olmak zorundaydık.
Yaşamımız o kadar zorlu oldu ki...
"Galiba haklısın Berem. Hiçbir iz görmedim...
Dur ağabey... İleri bak. O da ne?"
Parlak, pırıl pırıl bir ışıltı görüyorum, gün
ışığında dans eden milyonlarca renk – sanki
Krynn'deki bütün mücevherler bir sepette
toplanmış gibi.
Gözleri açılıyor. "Belki de gökkuşağının
kapılarıdır!" Hıh! Tam aptalca bir kız düşüncesi.
Gülüyorum ama kendimi ileri koşarken
buluyorum. Ona yetişmek zor. Ben daha büyük
ve güçlü olduğum halde, o bir ceylan gibi kaçıyor.
Ormanın ortasında bir açıklığa geliyoruz.
Yıldırım bu ormana çarpmışsa, düştüğü yer de
burası olmalı. Etrafındaki toprak kavrulmuş,
mahvolmuştu. Bir zamanlar burada bir bina
varmış, fark ediyorum. Çürüyen etten dışarı çıkan
kırık kemikler gibi, kararmış topraktan dışarı