Hatice Ak

471 Pages·2017·0.71 MB·Turkish

Hatice Ak
- şiirler -
Yayın Tarihi:
25.03.2017
Yayınlayan:
Antoloji.Com Kültür ve Sanat
Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerine
aittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyeti
yasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Bu
doküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veya
temsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılması
kopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu ve
taraf değildir.
.Adamına göre koltuk
Otur koltuğuna işe karışma
Aklın ermez ise benle yarışma
Bir gün gelir elbet başlar duruşma
Adama koltuk ver, koltuğa adam
Bilse idin  idareyle hüneri
Söndürmezdin elindeki feneri
Hep biz olduk zor işlerin neferi
Adama koltuk ver, koltuğa adam
 Güne günaydınla başlarım dersin
Aklına eseni durmaz söylersin
Sen bu kafayla çok koyun güdersin
Adama koltuk ver koltuğa adam
Ne odun olursun nede kereste
Boşuna uğraşma kaldın her derste
Buralara geldin kaçıncı posta
Adama koltuk ver, koltuğa adam
Aslan postu giyen olsaydı aslan
Bilgin yok, her şeye bakarsın tersten
İster kendini öv istersen hırslan
Adama koltuk ver koltuğa adam
1990-Adana
Hatice Ak
www.Antoloji.Com - kültür ve sanat
.Adın şiir olsa
gülüş olup düşsen yüreğime
adın şiir olsa
çağlayan gibi insen gözlerime
adın şiir olsa
güneş gibi doğsan sabahıma
adın şiir olsa
meltem gibi sarsan benliğimi
adın şiir olsa
çığ olup düşsen avuçlarıma
adın şiir olsa
adın ne olursa olsa da
sevgin noksan olmasa
13.12.2013
Hatice Ak
www.Antoloji.Com - kültür ve sanat
.Adını aşk koydu
sonbahar hızla sarılırken kışın kanatlarına
yapraklar inadına bahar ister gibiydi
torağa düşenleri okşadı güneş son bir kez daha
parktaki ahşap masa ve taş bank beklerken beni
hüzünlü, sessiz ve kimsesizdi
sanki gel diyordu, gel paylaşalım yalnızlığımızı
ikimizde de tesellisi ve telafisi olmayan ince sızı
istersen bir de çay ısmarlarım sana
en sevdiğin sözcükleri kazırsın bir köşeme, varsa
teslimiyet içinde yaklaştım yanına
sevgiyle aldı ellerimi avuçlarına
hadi yaz dedi, yaz içinden geçenleri
neler geçmiyordu ki, hiç gerçekleşmeyecek düşler
hüznünü bir tül perdenin arkasına saklayan gülüşler
ve nice, nice vazgeçişler
elimdeki kalem, rastgele gezinirken ak sayfada
birden üç harfe takıldı kaldı masada
yazmak istedikçe, o bir yerlerden kopuyordu
beni üç kurşun gibi, üç harfle yüreğimden vurdu
bu öykü bir sonbaharda yaşandı
sırtüstü çimlere uzanan yapraklar olanlara tanıktı
silah sesini bir ben duydum, birde onlar duydu
üstelik yüzüme gülümseyip adını da aşk koydu
14.12.2009
Hatice Ak
www.Antoloji.Com - kültür ve sanat
.Adını koyamıyorum
Düşündükçe bir şeyler canlanıyor içimde
Yüreğimde  kelebekler uçuşuyor
Sevinç pırıltıları gözlerimde
Umut  düşüyor  sözlerime
Eski resimlere baktıkça, şu an daha güzel geliyor
Nedir beni bu denli değiştiren bilmiyorum ama
Bu hissedişler bana çok çok iyi geliyor
Sevsem diyorum, tüm doğayı ve çiçekleri
Kim karışır ki, hem ne zararım var çevreme
Seviyorsam tüm canlıları kendi kendime
Özlediğim bir şeyler var, bir yanım eksik gibi
Hissediyorum, farklıyım,  fark ediyorum
Ama bu duyguların adını koyamıyorum
22.08.2009
Hatice Ak
www.Antoloji.Com - kültür ve sanat
.Adınız
donuk bakışları
sırtlarında atık çuvalı
gözlerinde yitik düşler
üşürler ha üşürler
geçmeyin gözlerimden
gelmeyin sözlerime
yaklaşmayın ne olur bana
siz ıraktan gelenler
savaşın çocuklarısınız
bu yüzden yok adınız
27.01.2014
Hatice Ak
www.Antoloji.Com - kültür ve sanat
.Affet
bir ay öncesiydi   son aldığım gazetenin tarihi
gazete dediysem birkaç sayfa değil yani, bir sürü
bilmeceler, bulmacalar falan filan yani kucak dolusu
o gün bu gündür hala bitmedi engellisi çengellisi
bu cumartesi aldım  bir yenisini de
belki bir daha hiç almam ya da ne bileyim işte
belki de ömrüm yetmez  gazete okumaya
bir nefes sonrasının garantisi yok ki hayatta
elimde Cumhuriyet oturdum bir banka
karşımda sen, aramızda tahta masa
odaklandım gazeteye iştahla ve inatla
çevirirken sayfaları birer-birer
gözlerimiz  dalarken uzaklara
bir umutsuzluğu muştular gibiydiler
ne on beş yaşın heyecanı, ne ellisinin ağırlığıydı
ama ağır gelen şey, hazana durmuş ömürde
iğneyle kuyu kazmaktı sanki bizimkisi
bir çift masum gözle, açılar arada bir örtüşünce
utanıyordum bakışımdaki boşluğu düşündükçe
hani zorla olacak bir şey olsa
ömrümü  adayabilirdim o bir çift masumiyete
ama yoktu ki duygudan yana hiçbir kıpırtı
yani ha tahta masa ha ben
insan yüreğinin katılaşması demek böyle bir şeymiş
her ne kadar inanmak istemesen de sen
çok istememe rağmen senin gibi hislerim yoktu
sevmesine seviyordum ama bu nasıl bir sevgiydi ki
içi de, dışı da boştu ve boşluktu
kısacası kış güneşi, olay bundan ibaret
ayrılırken masadan başım önüme eğik
elimde Cumhuriyet
affet ve unut beni, ne olur beni affet
04.12.2012
Hatice Ak
www.Antoloji.Com - kültür ve sanat
.Ağacı sev orman olsun tüm vatan
Ağacı sev orman olsun dört yanı
Sakın vurma yaş ağaca baltanı
O fidan ki memleketin sultanı
Ağacı sev orman olsun tüm vatan
Çam, palamut, Meşe, Sedir ve Köknar
Ormanlardan doğar soğuk pınarlar
Sigaranı atma çevreni yakar
Ağacı sev orman olsun tüm vatan
Ağaçsız topraklar sayılmaz vatan
Bunca kanlar dökmüş uğrunda Ata’n
Çiçekler değil mi seni donatan
Ağacı sev orman olsun tüm vatan
Telli sazın ağaçtandır ağaçtan
Kırmızı gül ağaçtandır ağaçtan
Öldüğünde tabutun da ağaçtan
Ağacı sev orman olsun tüm vatan
Ben derim ki şudur sözümün özü
Bülbül sevda çeker güldedir gözü
Yağmur ile güler toprağın yüzü
Ağacı sev orman olsun tüm vatan
1989-Adana
Hatice Ak
www.Antoloji.Com - kültür ve sanat
.Ağla yüreğim
ne zaman seni düşünsem
bütün sıfatlarımdan arınır
sadece insan olurdum
pür-telaş sesine doğru koşar
duyamadığım an yorulurdum
ne zaman seni düşünsem
küçük bir çocuk olurdu yüreğim
o mahzunlaşır
ben onun masumluğunda
erir, küçülür, kaybolurdum
bulutlar şarkılarını bizim için söyler
kuşlar bizim için uçuşurdu dallarda
çiçekler bizim için açar
papatyalar  bizim için gülümserdi kırlarda
çağıl-çağıl sevgi akardı dizelere
sözler taze demlenmiş çay kıvamında
bütün güzellikleri dünde bıraktın artık
ağla yüreğim, kendine ağla
Temmuz-2012
Hatice Ak
www.Antoloji.Com - kültür ve sanat
.Ağlama bebek
sen bilmeyeceksin bebek, silah nedir gözyaşı ne
uyu bebek, anne karnı en güvenli yer şimdilik
ağabeylerin büyüsün, onlarda baban gibi
onlarda baban gibi,  ya bir  TUGAY Polis
ya da bir MEHMET  asker olacak
ağlama bebek sen dur şimdi, bekle biraz
dünya güzelleşsin, yok edilsin silahlar
kin ve nefret yerine kır çiçekleri açsın yüreklerde
al bayraklar babaları değil gökleri kucaklasın
dur bebek doğma, dünya öylesine zor şimdi
dinle bebek, beni dinle,
sakın yüreğine kin düşmesine izin verme
gördün ve duydun biliyorum, yandık kahrolduk
ama hiçbirimiz, TUGAY’ımızı vuran eller kırılsın demedik
sende deme bebek, sende deme ki dünyamız çirkinleşmesin
gül bebek, baban cennette inan bana hem yalnızda değil
amcası karşıladı onu, koyun koyuna yattılar bu gece
kekik kokuları içinde, onların mis kokusu bizim içimizde
acıları yüreğimizde, sen bebek şehidimizden kalan hatıra
babasını hiç tanımayacak olan, gül bebek
sen gül bebek, baban her an sana cennetten el sallayacak
ağlama bebek, tek değilsin, yalnız değilsin
bütün şehit yakınları sana anne baba ve tüm Türkiye sensin
ağlama bebek, sen Türkiyesin
14.07.2009
Hatice Ak
www.Antoloji.Com - kültür ve sanat