Dörtlü İttifak - Arthur Conan Doyle

225 Pages·2012·0.75 MB·Turkish

by  Arthur Conan Doyle

Sir Arthur Conan Doyle

SHERLOCK HOLMES

DÖRTLÜ İTTİFAK

Çeviren: Uğur Gülsün
Cep Yayın No: 31
Sherlock Holmes - Dörtlü İttifak
Sir Arthur Conan Doyle
Genel Yayın Yönetmeni / Ahmet İzci
Editör / İrfan Bülbül
Çeviren / Uğur Gülsün
İç Tasarım / Adem Şenel
Kapak / Yunus Karaaslan

İstanbul, Ağustos 2012
ISBN: 978-9944-979-67-2
T. C. Kültür Bakanlığı Sertifika No:14111
© Avrupa Yakası Yayıncılık 2011
Avrupa Yakası Yayınları, İlgi Yayınlarının markasıdır.

Avrupa Yakası Yayıncılık
Çatalçeşme Sokak. No: 27/10
Cağaloğlu / İSTANBUL
Tel: [phone]
Belgegeçer: 0212 526 39 76
www.avrupayakasiyayinevi.com
Sir Arthur Conan Doyle

Bölüm I

Kestirim Bilimi
Sherlock Holmes, şömine rafının köşesinden şişeyi, halis
maroken kutusundan da şırıngayı aldı. Uzun, beyaz, titreyen
parmaklarıyla ince uçlu iğneyi ayarladı ve sol kolunu sıvadı.
Düşünceli bakışları bir süre sayısız iğne izleriyle dolu adaleli
kolunda ve bileğinde dolaştı. Nihayet iğnenin ucunu kolundan
içeri daldırdı, küçük pistonu aşağı doğru bastırdı ve keyifle
derin bir nefes vererek kadife çizgili koltuğuna gömüldü.
Aylar boyu günde üç kez bu gösteriye tanıklık ettim ama
bir türlü alışamadım. Aksine gün geçtikçe bu manzara beni
daha çok rahatsız ediyor, bu duruma bir dur deme cesaretini
gösteremediğim için, her gece içim kabarıp duruyordu. Buna
müdahale etmek için kaç kez karar verdim ama dostumun o
sakin ve soğukkanlı havası, bu hamleyi yapmama engel
oluyordu. Güçlü kişiliği, ustaca tutumu, defalarca tecrübe
ettiğim olağanüstü nitelikleri yüzünden onunla didişmekten
hep çekindim.
Ta ki o güne kadar... Öğle yemeğinden sonra içtiğim
Beaune[1]’den mi yoksa onun bu tutumuna sürekli kafa
yormamın verdiği yorgunluk ve bıkkınlıktan mıdır bilmem,
birden artık daha fazla dayanamayacağımı hissettim:
“Bugünkü hangisi?” diye sordum, “morfin mi, kokain mi?”
Bitap düşmüş gözlerini gotik yazılı eski ciltli kitaptan
kaldırdı.”Bu kokain,” dedi, - “yüzde yedilik bir çözelti.
Denemek ister misin?”
“Aman, kalsın!” diye tersledim. “Benim bünyem Afgan
seferinden bu yana toparlanamadı. Daha fazlasına
katlanamam.”
Bu tavrıma gülümseyerek karşılık verdi. “Belki de haklısın,
Watson.” dedi. “Sanırım fiziksel etkileri açısından oldukça
zararlı olduğu söylenebilir. Ne var ki, onun ruhumu
uyandırıcı, zihnimi berraklaştırıcı etkileri yanında, yan etkileri
önemsiz kalıyor.”
“Ama düşün bir!” dedim ısrarla. “Bunun nelere mal
olabileceğini bir hesap et! Beynin, söylediğin gibi canlanıyor
ve uyanıyor olabilir, ancak bu doku değişimlerini hızlandıran
ve en sonunda kalıcı bir hasar bırakabilen patolojik, yıkıcı bir
süreç. Arkasından nasıl etkiler bıraktığını sen de biliyorsun.
Çektiğin eziyetlere değer mi? Kısa sürede geçecek bir zevk
için, sana bahşedilmiş o büyük güçleri kaybetme riskine
neden girersin? Unutma ki bunları yalnızca bir dost olarak
değil, bir tıp adamı olarak da söylüyorum.”
Gücenmiş gibi görünmüyordu. Aksine, sohbetten keyif
alıyormuş gibi parmak uçlarını birleştirdi, dirseklerini
koltuğun kolçaklarına koydu:
“Aklım,” dedi, “durağanlığa isyan ediyor. Bana sorunlar
getir, iş getir, en derin şifreleri ve karmaşık analizleri ver,
bunları çözmem için uygun atmosferi sağla. Ancak öyle bu
yapay uyarıcıları bırakabilirim. Ama varoluşun donukluğu
beni tiksindiriyor. Ruhumun yücelmesi için can atıyorum. Bu
özel mesleği işte bu yüzden seçtim. Belki de yarattım
demeliyim, çünkü bu konuda dünyada tekim.”
“Serbest çalışan tek dedektif olarak mı?” dedim kaşlarımı
kaldırarak.
“Serbest çalışan tek uzman dedektif.” diye cevapladı.”Ben
dedektiflik konusunda başvurulabilecek en son ve en yüksek