Cengiz Han'ın Hazinesi - Clive Cussler

539 Pages·2007·1.8 MB·Turkish

by  Clive Cussler

ALTIN
KİTAPLAR
Clive Cussler - Dirk Cussler
9789752108547
ÖNSÖZ
Tüm zamanların en büyük fatihi. Hükümdarlığının
zirvesindeyken imparatorluğunun sınırları Pasifik
Okyanusu'ndan Hazar Denizi'ne dek uzanıyordu. Fetihleri ile
efsaneleşen bu ünlü imparatorun mezarı ise unutulmuş, bir sır
olarak kalmıştı
Şimdiye dek...
Tabiat Ana'nın bir cilvesi olduğu sanılan amansız bir dalga,
Baykal Gölü'nde petrol araştırması yapan bir ekibi yok etmek
üzeredir. Dirk Pitt, ekibin imdadına yetişerek onları kurtarır,
ama bu kez de kendisi ölümle burun buruna gelir.
Faciayı henüz atlatan ekibin kaçırılması ve Pitt'in gemisinin
de batırılmaya çalışılması görünenin ardında başka gerçekler
olduğunu ortaya koyar. Tüm ipuçları Moğolistan'ı ve ölümcül
sabotajlarla global petrol piyasasını altüst eden, Çin'e petrol
satmak için gizli anlaşmalar yapan esrarengiz bir Moğolu
işaret etmektedir. Bu karanlık adam, atalarının fetihlerini
yeniden canlandırma hayalleri kurmakta ve sayesinde
düşlerini gerçekleştirecek güce sahip olacağı günleri iple
çekmektedir. Dirk Pitt ve Al Giordino Sibirya'nın buz tutmuş
göllerinden Gobi Çö-lü'nün sıcak kumlarına dek uzanan bir
alanda bin bir türlü entrika, macera ve ölümle yüz yüze
gelerek topladıkları ipuçlarıyla esrarengiz hazineyi bulmaya
çalışmaktadırlar. Bu arada en önemli görevleri, kendini
cinayet işleme tutkusuna kaptırmış olan zengin Moğol
işadamını durdurmaktır.
Soluk kesen gerilimi olağanüstü hayal gücüyle bezenmiş
yepyeni romanıyla Clive Cussler tekrar karşımızda...
10 AĞUSTOS, MS 1281
HAKATA KÖRFEZİ, JAPONYA
Arik Timur gözlerini dikip karanlığa baktı, suya dalıp çıkan
kürek sesleri yükselirken başını küpeşteye doğru eğdi. Ses
birkaç adım öteden geliyordu. Gölgelerin arasına çekilip
başını iyice eğdi. Haşin bir beklentiyle bu kez davetsiz
misafirlerin gemide sıcak bir şekilde karşılanacağını düşündü.
Küreklerin şapırtısı durdu, ama tahtaların gıcırtısı küçük
teknenin büyük geminin kıç tarafına yanaştığını gösteriyordu.
Gece yarısı gökyüzündeki ay ince bir hilal şeklindeydi, ama
kristal berraklığındaki gökyüzü yıldızların ışığını daha da
belirginleştiriyor, gemiyi pamuksu bir aydınlıkla yıkıyordu.
Karanlık bir figürün kıç tarafındaki küpeşteye tırmanışını
seyreden Timur sessizce çömeldi. Adamın ardından bir tane
daha, bir tane daha derken, az sonra neredeyse bir düzine
adam güverteyi doldurdu. Davetsiz misafirler, hareket ettikçe
hışırdayan kat kat deri zırhlarının altına parlak renkli ipekli
giysiler giymişti. Ama adamlar toplanırken Timur'un dikkatini
en fazla çeken şey jilet keskinliğindeki katanalar, yani tek
tarafı keskin düello kılıçlarıydı.
Kapan kurulmuş, yem yutulmuştu. Moğol komutan
yanındaki çocuğa dönüp başını salladı. Çocuk hemen
kucağındaki ağır bronz çanı çalmaya başladı. Metalin
şangırtısı sessiz geceyi kapladı. İstilacılar ani alarm sesiyle
oldukları yerde donakaldılar. Sonra gölgelerin arasından otuz
silahlı asker fırladı. Demir uçlu mızraklar taşıyan askerler
istilacıların üstüne ölümcül bir öfkeyle saldırdılar. Geriye
kalan istilacılar kılıçlarını kullanıp mücadele etmeye çalıştı,
ama sayıca üstün olan savunmacılar tarafından hemen
bastırıldılar. Birkaç saniye içinde gemiye binen adamların
hepsi ya ölmüştü ya da güvertede can çekişiyordu. Biri hariç:
bir derviş tek başına ayakta kalmıştı.
Nakışlı ipekli bir kaftan, ayı derisinden çizmelerinin içine
sokulmuş bol bir pantolon giymiş olan adamın köylü bir asker
olmadığı belliydi. Ezici bir hız ve çeviklikle dönüp aralarına
dalarak saldırgan savunmacıları şaşırttı, kılıcının hızlı
hamleleriyle mızrakları savuşturdu. Bir anda geminin üç
savunmacısından oluşan grubun yanına gelip kılıcının hızlı
bir hareketiyle üçünü birden yere serdi, tek bir hamleyle bir
adamı neredeyse ikiye ayırdı.
Askerlerinin büyük bir kısmının öldürüldüğünü gören
Timur ayağa fırlayıp kendi kılıcını çekti, ileri atıldı. Kılıçlı
adam, Timur'un kendisine saldırdığını gördü, bir mızrağı hızla
savuşturup kanlı kılıcını yaklaşan savaşçının yoluna doğru
uzattı. Moğol komutan hayatında yirmiden fazla adam
öldürmüştü. Sakin bir şekilde kenara çekilip yaklaşan
tehlikeyi savuşturdu. Kılıcın ucu göğsüne isabet etmedi.
Rakibinin kılıcı uzaklaşırken kendi kılıcını kaldırıp ucunu
saldırganın böğrüne doğru uzattı. Kılıç göğüs kafesine girip
kalbini ikiye ayırırken saldırgan donup kaldı. Gözleri geriye
doğru kayarken Moğola zayıf bir şekilde selam verdi, sonra
geriye düştü.
Savunmacılar limanda yankılanan bir sevinç çığlığı
koyuverdiler. Toplanmış Moğol istila filosunun geri kalanına
o geceki gerilla saldırısının başarısız olduğunu bildirdiler.
"Çok cesurca savaştınız," dedi Timur etrafında toplanan,
çoğu Çinli olan askerlerine. "Japonların cesetlerini denize atıp
güvertedeki kanlarını temizleyelim. Bu gece iyi ve gururlu bir
uyku çekebiliriz." Timur sevinç çığlıklarının arasında
samurayın yanına çömeldi, ölü adamın ellerini açıp kan lekeli
kılıcı aldı. Geminin fenerlerinin loş ışığında Japon silahını
dikkatle inceledi, ince işçiliğine, jilet keskinliğindeki kenarına
hayranlıkla bakıp tatmin olmuş bir şekilde başını sallayarak
belindeki kına soktu.
Ölüler herhangi bir tören yapılmadan gemiden aşağıya
atılırken, haşin görünüşlü Yon adındaki Koreli gemi kaptanı,
Timur'un yanına geldi.
"Güzel bir dövüştü," dedi duygusuz bir şekilde. "Ama
gemimin daha kaç saldırıya maruz kalması gerekiyor?"
"Yangtze Güney Filosu geldikten sonra kara saldırısı
yeniden hız kazanacak. Düşman yakında bozguna uğrayacak
ve bu saldırılar bitecek. Belki bu gece düşmanı kapana
kıstırmış olmamız onları vazgeçirecektir."
Yon şüpheli bir şekilde homurdandı. "Gemimin ve
mürettebatımın şimdiye kadar Pusan'a geri dönmüş olması
gerekiyordu. İstila fiyaskoya dönüşüyor."
"İki filonun gelişinin daha koordine olması gerekse de
nihai sonuç konusunda bir şüphe yok. Zafer bizim olacak,"
dedi Timur hırçın bir şekilde.
Kaptan başını sallayarak uzaklaşırken Timur içinden
küfretti. Savaşmak için Kore gemisi ve mürettebatıyla Çinli
piyadelere güvenmek, ellerinin arkasından bağlanması gibi
bir şeydi. Bir Moğol süvari bölüğü karaya çıksa ada ulusunun
bir hafta içinde teslim olacağını biliyordu.
İstemenin bir şeyi gerçekleştirmeyeceğini bildiğinden
isteksizce kaptanın sözlerindeki doğruluk payını düşündü.
İstila gerçekten gevşek bir tabana oturtulmuştu. Eğer batıl
inançları olsa üzerlerinde bir lanet olduğuna inanabilirdi. Çin
imparatoru ve Moğol Hanı Kubilay, Japonya'dan haraç isteyip
geri çevrildiğinde onlara hadlerini bildirmek için bir istila
filosu göndermesi çok doğaldı. Ama 1274'te gönderilen istila
filosu çok küçüktü. Daha güvenli bir çıkartma sahili
oluşturamadan bir fırtına, Moğol filosunun savaş gemilerinin
çoğunu yok etmişti.
Şimdi, yedi yıl sonra aynı hata tekrarlanamazdı. Kubilay
Han büyük bir istila gücü toplamıştı. Kore'den gelen Doğu
Filosu'nu Çin'den gelen ana savaş grubu olan Yangtze Güney
Filosu'yla bir araya getirecekti. Yüz elli binin üstünde Çinli
ve Moğol askeri, ülkeyi savunan çapulcu derebeylerini
devirmek için Japonya'nın güneyindeki Kyushu Adası'nda
toplanacaktı. Ama istila kuvvetleri daha birleşmemişti. Doğu
Filosu Kore'den gelmişti. Zafer hasretiyle yanıp tutuşan filo,
kuvvetlerini Hakata Körfezi'ne indirmiş, ama hızla bertaraf
edilmişti. Ateşli Japon gücü karşısında geri çekilip ikinci
filonun gelmesini beklemek zorunda kalmışlardı.
Kendine güvenleri artan Japon savaşçılar Moğol filosuna
saldırmaya başlamıştı. Küçük sandallarla gelen pervasız istila
grupları geceleri limana sızıyor, demirlemiş Moğol gemilerine
saldırıyordu. Kafaları olmayan cesetlerin bulunması, samuray
savaşçıların savaş hatırası olarak kurbanlarının kafalarını eve
götürdüklerini söylüyordu. Birkaç gerilla saldırısından sonra
istila filosu koruyucu bir önlem olarak gemilerini birbirine
bağlamaya başlamıştı. Timur'un yemişini tek basına körfezin
girişine bağlama numarası beklendiği gibi işe yaramış, Japon
saldırganları kandırarak ölüme getirmişti.
Gece saldırıları, çok az stratejik zarar vermesine rağmen
istila kuvvetlerinin moralini bozuyordu. Askerler Pusan'dan
ayrıldıklarından beri neredeyse üç aydır Kore gemilerinin
içinde sıkış tıkış kalıyorlardı. Erzakları azalmıştı, gemileri
çürüyordu ve dizanteri salgınları görülmeye başlamıştı. Ama
Timur Yangtze gemilerinin gelişinin durumu değiştireceğini
biliyordu. Çin'in deneyimli ve disiplinli kuvveti, iyi organize
olmamış samuray savaşçılarını kolayca yenecekti. Tabii eğer
gelebilirlerse.
Ertesi sabah, güneyden esen sert bir esinti olmasına
rağmen, güneşli ve açık bir gündü. Mugun destek gemisinin
kıç tarafındaki Kaptan Yon, Hakata Körfezi'nin kalabalık
sınırlarını taradı. Kore gemilerinden oluşan filo tek başına
bile etkileyici bir görüntü oluşturuyordu. Çeşitli
büyüklüklerde ve şekillerde olan neredeyse dokuz yüz gemi
körfezde uzanıyordu. Çoğu geniş ve sağlam cönklerden
oluşuyordu, bazıları altı metre kadar küçük, diğerleriyse
Yon'uh yirmi dört metre boyundaki gemisi gibi büyüktü.
Neredeyse hepsi bu istila için yapılmıştı. Ama bilinen adıyla
Doğu Filosu gelecek olan kuvvetlerin yanında minicik
kalacaktı.
On beş otuzda gözcünün çığlığı duyuldu. Kısa süre içinde
heyecanlı çığlıklar ve trampet sesleri limanda çınladı. Ufukta
Japon sahiline doğru yaklaşan güneyli istila kuvvetlerinin ilk
noktaları görülüyordu. Saatler geçtikçe bu noktalar çoğaldı ve
büyüdü. Kan kırmızı yelkenleriyle koyu renk ahşap gemiler
adeta denizin tüm yüzeyini kapladı. Yüz bin ilave asker
taşıyan üç binden fazla gemi Kore Boğazı'ndan geçti.
Neredeyse yedi yüz yıl sonra Normandiya çıkartmasına kadar
bir daha benzeri görülmeyecek olan bir istila filosuydu bu.
Savaş filosunun ipek yelkenleri ufukta kırmızı kasırga gibi
dalgalanıyordu. Bütün gece ve ertesi günün büyük bir
kısmında Çinli cönkler sahile yaklaşmaya devam etti, askeri
komutanlar çıkartma harekâtı için hesaplamalar yaparken
Hakata Körfezi'nin içinde ve etrafında toplandı. Moğol ve
Çinli generallerin istilayı planladıkları sancak ttemılefitıdc
işaret flamaları dalgalanıyordu.
Taş sahil setinin oluşturduğu savunmaların ardındaki Japon
generaller dehşet içinde büyük filoya bakıyordu. Kazanma
olasılığının imkânsızlığı bazı savunmacıların yenilmeme
azmini arttırmıştı. Diğerleri-kederli bir şekilde bakarken
tanrıların ilahi müdahalelerle onlara yardım etmesi için
umutsuzca dua ediyordu. En korkusuz samuray bile bu
saldırıdan sağ kurtulma olasılıklarının çok düşük olduğunu
kabul ediyordu.
Ama bin altı yüz kilometre güneyde, Kubilay Han'ın istila
kuvvetinden bile daha güçlü olan başka bir kuvvet iş
başındaydı. Rüzgâr, deniz ve yağmur yavaş yavaş toplanıyor,
kötü bir enerji yığınına dönüşüyordu. Fırtına, tayfunların çoğu
gibi Filipinler'in yakınındaki Batı Pasifik'in sıcak sularında
oluşmuştu. Şimşekli bir fırtına harekete geçip sıcak havanın
soğukla birleşmesine neden olarak etrafındaki yüksek basınç
cephesini bozdu. Okyanusun yüzeyindeki sıcak havayı çeken
çalkantılı rüzgâr yavaş yavaş bir boraya dönüştü. Denizin
üstünde gücünü yitirmeksizin hareket ederek yoğunluğunu
artırdı, yıkıcı bir rüzgâr kuvveti haline geldi. Yüzey rüzgârları
gittikçe yükseldi, yükseldi, saatte iki yüz altmış kilometreye
ulaştı. Şimdiki isimleriyle "süper tayfunlar" doğruca kuzeye