Table Of ContentBrandon Sanderson - Kuşatma Sissoylu 2
www.CepSitesi.Net
BİRİNCİ BÖLÜM
FİRARİ’NİN VARİSİ
Bu kelimeleri çelik üstüne yazıyorum, çünkü metale basılmamış hiçbir şeye güvenilemez.
ORDU UFUK BOYUNCA SİYAH BİR leke gibi ilerliyordu.
Kral Elend Venture Luthadel'in şehir duvarının üstünde hareketsiz bir şekilde durmuş,
düşman ordusuna bakıyordu. Etrafına gökten şişman, tembel tanecikler halinde küller
yağıyordu. Bu, insanın ölü kömürlerin içinde gördüğü yanık beyazı kül değildi; daha koyu,
daha haşin, siyah bir küldü. Küldağları son zamanlarda özellikle hareketliydi.
Elend küllerin yüzünü ve giysilerini lekelediğini hissetti ama bunu görmezden geldi.
Uzaklarda kanlı kızıl güneş batmaya yakındı. Elend’in krallığını elinden almak için gelen
orduyu arkadan aydınlatıyordu.
Kaç kişiler? diye sordu Elend yavaşça.
Elli bin olduğunu düşünüyoruz, dedi siperliğe yaslanmış, kaslı kollarını taşın üstünde
kavuşturmuş olan Ham. Şehirdeki her şey gibi, duvar da sayısız yılın kül yağmurlarıyla siyaha
boyanmıştı.
Elli bin asker... dedi Elend sesi azalarak. Yoğun asker toplama çalışmalarına rağmen,
Elend’in komutası altında zar zor yirmi bin adam vardı ve onlar da bir yıldan az eğitim almış
olan köylülerdi. Bu küçük sayıyı beslemek bile Elend’in kaynaklarını zorluyordu. Eğer Lord
Hükümdar’ın atiyumunu bulmayı başarabilmiş olsalar, belki o zaman işler farklı olurdu.
Ancak şu durumda, Elend’in iktidarı ciddi bir ekonomik felaket tehlikesiyle karşı karşıyaydı.
Sen ne düşünüyorsun? diye sordu Elend.
Bilmiyorum El, dedi Ham hafifçe. Vizyonu olan hep Kelsier’di.
Ama sen onun plan yapmasına yardımcı oldun, dedi Elend. Sen ve diğerleri, sizler onun
çetesiydiniz. İmparatorluğu devirmek için bir strateji oluşturan, sonra da bunu gerçekleştiren
kişiler sizlerdiniz.
Ham sessizleşti ve Elend adamın ne düşündüğünü bildiğini hissetti. Her şeyin merkezinde
Kelsier vardı. Organizasyonu yapan oydu, toplantılarda ortaya attıkları bütün çılgın fikirleri
alıp uygulanabilir bir operasyona dönüştüren oydu. Lider olan, dahi olan oydu.
Ve bir yıl önce, insanların tanrı imparatorlarını devirmek için öfkeyle ayaklandıkları o
günde, gizli planının bir parçası olarak ölmüştü. Bunun arkasından gelen kargaşada tahtı
Elend almıştı. Şimdi ise Kelsier ve çetesinin başarabilmek için o kadar uğraştıkları her şeyi
kaybetmesi gittikçe daha da olası görünüyordu. Hepsini Lord Hükümdar'dan bile daha kötü
olabilecek bir despota kaptıracaktı. Bir asil kılığındaki aşağılık, hilekar bir zorbaya. Ordusunu
Luthadel’in üstüne sürmüş olan adama.
Straff Venture, Elend’in kendi babası.
Senin hiç onu... saldırmamaya ikna etmen gibi bir ihtimal var mı? diye sordu Ham.
Belki, dedi Elend tereddütlü bir şekilde. Eğer Parlamento şehri öylece teslim etmezse.
Bunu yaparlar mı?
Açıkçası bilmiyorum. Bundan korkuyorum. O ordu onları korkuttu Ham. Sebepsiz yere de
değil, diye düşündü Elend. Her neyse, benim iki gün sonraki toplantıda bir önergem olacak,
Onları aceleci bir şey yapmamaları için ikna etmeye çalışacağım. Dockson bugün döndü,
değil mi?
Ham başını sallayarak onayladı. Ordunun ilerleyişinden hemen önce.
Sanırım bizim çeteyi bir toplantıya çağırmamız gerek, dedi Elend. Bir çıkar yol bulabilir
miyiz diye bakmak için.
Hala biraz eksiğimiz var, dedi Ham çenesini ovuşturarak. Dikiz’in daha bir hafta geri
dönmesini beklemiyoruz ve Breeze’in nereye gittiğini de ancak Lord Hükümdar bilir. Ondan
aylardır bir haber alamadık.
Elend içini çekerek başını salladı. Aklıma başka bir şey gelmiyor, Ham. Dönerek tekrar
gözlerini küllü ufuklara doğru dikti. Güneş batarken ordu kamp ateşlerini yakıyordu. Kısa
süre sonra sisler belirecekti.
Benim saraya geri dönüp o önerge üzerinde çalışmam gerek, diye düşündü Elend.
Vin nereye kayboldu? diye sordu Ham tekrar Elend’e doğru dönerek.
Elend durakladı. Aslına bakarsan, emin değilim, dedi.
Vin nemli kaldırım taşlarının üstüne hafifçe konarak etrafında oluşmaya başlayan sisleri
izledi. Karanlık çökerken bir anda beliriveriyor, birbirlerinin etrafında dönüp dolanarak şeffaf
sarmaşıkların büklümleri gibi büyüyorlardı.
Büyük Luthadel şehri hareketsizdi. Şimdi, Lord Hükümdar’m ölümünün ve Elend’in yeni
özgür hükümetinin kurulmasından bir yıl sonra bile, sıradan insanlar geceleri evlerinde
kalıyordu. Onlar sislerden korkardı, bu Lord Hükümdarın kanunlarından çok daha derinlere
giden bir gelenekti.
Vin, hisleri tetikte, sessizce ilerledi. Midesinde her zaman olduğu gibi kalay ve lehim
yakmaktaydı. Kalay duyularını güçlendiriyor, geceleyin görmeyi kolaylaştırıyordu. Lehim ise
vücudunu güçlendiriyor, ayağına çabuk olmasını sağlıyordu. Bunlar, Allomansi kullandığını
tunç yakan başkalarından saklama gücü olan bakır ile birlikte, neredeyse her zaman yanık
tuttuğu metallerdi.
Bazıları ona paranoyak derdi. O ise kendisini hazırlıklı olarak düşünüyordu. Ne olursa
olsun, bu alışkanlık onun hayatını pek çok kereler kurtarmıştı.
Sessiz bir sokak köşesine yaklaştı ve duraklayarak köşeden gizlice baktı. Hiçbir zaman
metalleri nasıl yaktığım anlamış değildi; bunu tüm hayatı boyunca yapabilmiş olduğunu
hatırlıyordu, Kelsier tarafından resmi olarak eğitilmeden önce bile Allomansi’yi içgüdüsel
olarak kullanırdı. Bunun onun için bir önemi yoktu. Vin Elend gibi değildi; her şey için
mantıklı bir açıklamaya ihtiyacı yoktu. Vin için, metal parçacıkları yuttuğu zaman içlerinden
güç çekebiliyor olmak yeterliydi.
Gücün kıymetini biliyordu, çünkü eksikliğini çekmenin nasıl bir şey olduğunu da iyi bilirdi.
Vin şimdi bile büyük olasılıkla savaşçı olarak tasavvur edilecek biri değildi. Koyu saçlı ve
solgun derili, ince yapdı ve bir buçuk metreye ancak ulaşan boyuyla, neredeyse kırılgan bir
görüntüsü olduğunu biliyordu. Sokaklardaki çocukluğu sırasında sahip olduğu yetersiz
beslenmişlik görüntüsü artık yoksa da, kesinlikle hiçbir insanın tehditkar bulacağı birisi de
değildi.
Vin bunu seviyordu. Bu ona bir avantaj sağlıyordu ve onun da elde edebileceği her türlü
avantaja ihtiyacı vardı.
Ayrıca geceyi de seviyordu. Gündüz vakti Luthadel, büyüklüğüne rağmen sıkışık ve
boğucuydu. Geceleyin ise, sisler koyu bir bulut gibi çöküyordu. Köreltiyor, yumuşatıyor,
gölgeliyorlardı. Devasa kaleler gölgeli dağlara dönüşüyordu ve kalabalık barınaklar da bir
mumcunun atılmış mallan gibi eriyerek birbirlerine karışıyorlardı.
Vin hala kavşağı izleyerek binasının yanında çömeldi. Dikkatli bir şekilde içine doğru
uzanarak daha önceden yuttuğu diğer metallerden biri olan çeliği yaktı. Anında etrafmda bir
grup şeffaf mavi çizgi belirdi. Sadece onun gözlerine görünen bu çizgiler, göğsünden çıkarak
yakındaki metal kaynaklarına işaret ediyordu; tür ayırt etmeksizin tüm metallere. Çizgilerin
kalınlığı uçlarındaki metal parçalarının büyüklüğüyle orantılıydı. Bazıları tunç kapı
mandallarına, diğerleri de tahtaları bir arada tutan kaba demir çivilere işaret ediyordu.
Vin sessizce bekledi. Çizgilerin hiçbiri hareket etmiyordu. Çelik yakmak yakınlarda
hareket eden biri olup olmadığım fark etmenin kolay bir yoluydu. Eğer üzerlerinde metal
parçaları varsa, onları takip ederek hareket eden mavi çizgiler onları ele verirdi. Elbette
çeliğin esas amacı bu değildi. Vin elini dikkatlice kemerindeki kesenin içine uzattı ve
kumaşın tıngırtılarım boğduğu, çok sayıdaki sikkeden bir tanesini çıkardı. Tüm diğer metal
parçalan gibi, bu sikkenin de ortasından Vin'in göğsüne doğru mavi bir çizgi uzamyordu.
Sikkeyi havaya attı, sonra da zihinsel olarak çizgisini kavrayıp çelik yakarak sikkeyi İtti.
Metal parçası İtişin etkisiyle sislerin arasmdan bir yay çizerek havaya fırladı. Tınlayarak
sokağın ortasında yere düştü.
Sisler dönmeye devam etti. Vin için bile koyu ve gizemliydiler. Sıradan bir pustan daha
yoğun ve herhangi bir normal hava olayından daha sürekli olan sisler çalkalanıp akıyor,
Vin'in etrafında dereler oluşturuyordu. Gözleri onların içini görebiliyordu; kalay görüşünü
keskinleştirmişti. Gece ona daha aydınlık, sisler daha az koyu görünüyordu. Ama yine de
oradaydılar.
Şehir meydanında bir gölge, bir işaret olarak meydanın ortasına İttiği sikkesine cevap
vererek hareket etti. Vin ilerledi ve kandra OreSeur’u tanıdı. Bir yıl önce Lord Renoux rolünü
oynadığı günlerde büründüğünden başka bir beden kullanıyordu. Ama bu kelleşmekte olan,
tarif etmesi zor vücut da Vin için Renoux kadar tamdık bir hale gelmişti.
OreSeur onun yanına geldi. Aradığınız şeyi buldunuz mu Hanımım? diye sordu saygılı bir
ses tonuyla, ama bir şekilde hala hafifçe saldırgandı. Her zaman olduğu gibi.
Vin başını olumsuzca sallayarak karanlığın içinde etrafma göz attı. Belki de yanılmışımdır,
dedi. Belki de takip edilmiyordum. Bu kabullenme onu biraz üzmüştü. Bu gece tekrar Gözcü
ile kapışmayı iple çekiyordu. Vin hala onun kim olduğunu bilmiyordu; ilk gece onun bir
suikastçı olduğunu sanmıştı. Belki de öyleydi. Ama Elend’e çok az ilgi gösteriyormuş gibi
görünüyordu; Vin’e karşı ise epey fazla ilgiliydi.
Duvara geri dönmeliyiz, diye karar verdi Vin ayağa kalkarak. Elend benim nereye gittiğimi
merak ediyordur.
OreSeur başını sallayarak onayladı. O anda sislerin arasmdan bir avuç sikke fırlayarak
Vin’e doğru uçtu.
Kalan tek aklı başında adam ben miyim diye merak etmeye başladım. Diğerleri göremiyor
mu? Kahramanlarının, Terris kehanetlerinde bahsedilen kişinin gelmesini o kadar uzun
zamandır bekliyorlardı ki; sonuca varmakta fazla çabuk davranıyor, her bir hikaye ve
efsanenin bu tek adama uyduğunu varsayıyorlar.
2
VİN ANINDA TEPKİ VEREREK SIÇRAYIP uzaklaştı. İnanılmaz bir hızla hareket ediyor,
kendisi ıslak kaldırım taşlarının üstünde kayarken püsküllü pelerini savruluyordu. Sikkeler
arkasında yere çarparak havaya taş kıymıkları saçtı, sonra da sekerek uzaklaşırken arkalarında
sis izleri bıraktılar.
OreSeur, git! diye seslendi ama o zaten yakınlardaki bir ara sokağa doğru kaçmaktaydı.
Vin hızla dönerek soğuk taşlara dört ayak üstünde çömeldi, Allomantik metaller midesinde
harlanıyordu. Çelik yakarak etrafında beliren şeffaf mavi çizgileri izledi. Gerginlik içinde
bekledi, izledi...
Karanlık sislerin içinden bir grup sikke daha fırladı, her birine doğru uzanan bir mavi çizgi
vardı. Vin anında çelik harladı ve sikkeleri İterek onları karanlığın içine doğru saptırdı.
Gece tekrar hareketsizleşti.
Etrafındaki sokak Luthadel’e göre genişti ve her iki tarafında barınaklar yükseliyordu.
Sisler tembel tembel dönüyor, sokağın uçlarının pus içinde kaybolmasına neden oluyordu.
Sislerin içinde sekiz adamdan oluşan bir grup belirdi ve yaklaştı. Vin gülümsedi. O
haklıydı, binleri onu takip ediyordu. Ama bu adamlar Gözcü değildi. Bunlarda onun belirgin
zarafeti, ondaki o güç hissi yoktu. Bu adamlar çok daha sıradan bir şeydi. Suikastçılar.
7
Bu mantıklıydı. Eğer Luthadel'i fethetmek için bir orduyla yeni gelmiş olsa, kendisinin de
ilk yapacağı iş Elend’i öldürmek için bir grup Allomanser göndermek olurdu.
Yan tarafında ani bir basınç hissetti ve sikke kesesi belinden uzağa doğru fırlayarak
dengesini bozarken küfretti. İpini söküp kurtararak düşman Allomanser’in sikkelerini ondan
uzağa İtmesine izin verdi. Suikastçıların en azından bir tane Sikkeci’si vardı; çelik yakarak
metalleri İtebilme gücü olan bir Siskan. Hatta suikastçıların iki tanesinden kendi sikke
keselerine uzanan mavi çizgiler vardı. Vin de onların keselerini İterek karşılık vermeyi
düşündü ama tereddüt etti. Daha kendi elini açık etmesine gerek yoktu. O sikkelere ihtiyacı
olabilirdi.
Kendi sikkeleri olmadan suikastçılara uzaktan saldıramazdı. Ama eğer bunlar iyi bir
takımsa, o zaman uzaktan saldırmak da anlamsız olurdu; onların Sikkeciler’i ve Yalpacılar’ı
uçan sikkelerle ilgilenmeye hazır olacaktı. Kaçmak da bir seçenek değildi. Bu adamlar sadece
onun için gelmiş değillerdi; eğer Vin kaçacak olursa, onlar da gerçek hedeflerine doğru
yollarına devam ederlerdi.
Kimse korumaları öldürmek için suikastçı göndermezdi. Suikastçılar önemli adamları
öldürürdü. Merkez Salahiyet’in Kralı Elend Venture gibi adamları. Sevdiği adamı.
Vin vücudunu gergin, tetikte ve tehlikeli kılacak lehimi harladı. On tarafta dört tane
Haydut, diye düşündü ilerlemekte olan adamlara dik dik bakarak. Lehim yakıcılar insanüstü
derecede güçlü olacaklar, çok büyük miktarda fiziksel zarara rağmen hayatta kalabileceklerdi.
Yakından çok tehlikeliydiler. Ve tahta kalkanı taşıyan adam da bir Yalpacı.
One doğru bir aldatma hareketi yaparak yaklaşmakta olan Haydutlar’m geriye sıçramasına
neden oldu. Bir Sissoyluya karşı sekiz Siskan onlar için makul bir sayıydı, ama sadece eğer
dikkatli olurlarsa. İki Sikkeci sokağın kenarlan boyunca ilerledi, böylece Vin’e doğru iki
taraftan da İtebileceklerdi. Yalpacı’nın yanında sessizce ayakta durmakta olan son adam ise
bir Dumancı olmalıydı. Bir dövüş sırasında nispeten önemsizdi, onun amacı takımını düşman
Allomanserler’den gizlemekti.
Sekiz Siskan. Kelsier olsa bunlarla başa çıkabilirdi; o bir Sorgucu’yu öldürmüştü. Ancak
Vin Kelsier değildi. Daha bunun iyi bir şey mi yoksa kötü bir şey mi olduğuna karar
verememişti.
Vin harcayabileceği bir parça atiyumunun olmasını dileyerek derin bir nefes aldı ve demir
yaktı. Bu sayede yakınlardaki, az önce üstüne atılanlardan bir sikkeyi, çelikle metalleri İttiği
gibi kendisine doğru Çekti. Sikkeyi yakaladı, yere attı ve sanki sikkeyi İterek kendisini
havaya fırlatmış gibi sıçradı.
Ancak Sikkeciler’den bir tanesi sikkeyi İterek ondan uzağa gönderdi. Alloman-si insanın
sadece doğrudan kendi vücudundan uzağa doğru İtmesine (ya da doğrudan kendi vücuduna
doğru Çekmesine) izin verdiği için, Vin düzgün bir desteği olmadan kalmıştı. Sikkeyi şimdi
İtmek sadece Vin’i yan tarafa doğru fırlatırdı.
Tekrar yere indi.
Bırak beni kapana kıstırdıklarını düşünsünler, diye düşündü Vin sokakta yere
çömelirken. Haydutlar biraz daha güvenle yaklaştılar. Evet, diye düşündü Vin. Ne
düşündüğünüzü biliyorum. Lord Hükümdar'ı öldüren Sissoylu bu mu? Bu çelimsiz şey mi?
Bu mümkün olabilir mi?
Aynı şeyi ben de merak ediyorum.
Birinci Haydut saldırmak için öne atıldı ve Vin bir anda harekete geçti. O kınlarından çekip
çıkarırken obsidiyen hançerleri gecenin içinde parladı ve Haydut’un değneğinin altından
eğilerek geçer ve silahlarını onun uyluklarına doğru savururken karanlığın içine siyah renkte
kan saçıldı.
Adam haykırdı. Gece artık sessiz değildi.
Vin aralarına dalarken adamlar küfretti. Haydut’un kaslan lehimle güçlendirilmiş ortağı
şimşek hızıyla Vin'e saldırdı. Adamın değneği, Vin kendisini yere atar ve üçüncü bir
Haydut’un kol mesafesinden çıkmak için tekrar geriye doğru sıçrarken sispelerininden bir
püsküle vurdu.
Sikkelerden bir sağanak üzerine doğru uçtu. Vin uzandı ve bunları İtti. Ancak Sikkeci
İtmeye devam etti ve Vin’in İtişi onunkiyle çarpıştı.
Metalleri İtmek ve Çekmek tamamen ağırlıkla ilgili bir işti. Bu da, aralarındaki sikkeler
sayesinde Vin’in ağırlığı ile suikastçının ağırlığının çarpıştığı anlamına geliyordu. İkisi de
geriye doğru savruldu. Vin fırlayarak bir Haydut’un vurma mesafesinden çıktı; Sikkeci ise
yere düştü.
Üzerine diğer yönden bir sikke yağmuru geldi. Hala havada dönmekte olan Vin çelik
harlayarak kendisine fazladan bir güç patlaması kazandırdı. Mavi çizgiler tam bir keşmekeşti,
ama hepsini birden İtip uzaklaştırmak için Vin’in sikkeleri birbirlerinden ayırt etmesine gerek
yoktu.
Bu Sikkeci Vin’in dokunuşunu hisseder etmez sikkelerini bıraktı. Metal parçacıkları
sislerin içinde dağıldı.
Vin omzunun üstünde kaldırım taşlarına düştü. Dengesini güçlendirmek için lehim
harlayarak yuvarlandı ve ayaklarının üzerine fırlayarak kalktı. Aym anda demir de yaktı ve
kaybolmakta olan sikkelere sıkıca asılarak Çekti.
Ona doğru geri fırladılar. Onlar yaklaşır yaklaşmaz Vin yan tarafa doğru sıçradı ve
sikkeleri yaklaşmakta olan Haydutlar’a doğru İtti. Ancak sikkeler anında saptırılarak sislerin
içinde döne döne Yalpacı’ya doğru gittiler. O sikkeleri İterek uzaklaştıramazdı; tüm Siskanlar
gibi onun da tek bir Allomantik gücü vardı, demir ile Çekmek.
Bunu da Haydutlar’ı korumak için etkili bir biçimde yapıyordu. Kalkanım kaldırdı ve
sikkeler kalkandan sekerek dağılırken darbe yüzünden homurdandı.
Vin ise tekrar hareket etmeye başlamıştı bile. Doğrudan şimdi sol tarafındaki, savunmasız
kalmış, yere düşmüş olan Sikkeci’nin üstüne doğru koştu. Adam şaşkınlıkla ciyakladı ve diğer
Sikkeci de Vin’in dikkatini dağıtmaya çalıştı, ama çok yavaş kalmıştı.
Sikkeci göğsünde bir hançerle öldü. O Haydut değildi ve lehim yakarak vücudunu
güçlendiremezdi. Vin hançerini çekip çıkardı, sonra da adamın sikke kesesine asılıp söktü.
Adam sessizce guruldadı ve tekrar taşların üstüne yıkıldı.
Bir, diye düşündü Vin hızla dönerken, alnındaki ter damlaları etrafa savrulmuştu. Şimdi
koridora benzer sokakta yedi adamla yüz yüzeydi. Büyük olasılıkla Vin’in kaçmasını
bekliyorlardı. O ise saldırdı.
Haydutlar’a yaklaşırken zıpladı, sonra da ölen adamdan aldığı keseyi yere fırlattı. Geride
kalan Sikkeci bağırarak anında bunu uzağa İtti. Ancak Vin yine de sikkelerden biraz destek
alabilmişti ve kendisini doğrudan Haydutlar'ın başlarının üzerinden fırlatarak onları aştı.
Bir tanesi, yaralı olan ne yazık ki Sikkeci’yi korumak için geride kalacak kadar akıllı
çıkmıştı. Haydut tam Vin yere inerken sopasını kaldırdı. Vin onun birinci saldırısından
kaçındı, hançerini kaldırdı ve...
Mavi bir çizgi aniden görüş alanına daldı. Hızlıydı. Vin anında tepki vererek büküldü ve
kendisini çizginin önünden uzaklaştırmak için bir kapı mandalını İtti. Yere yan tarafının
üstünde düştü, sonra da bir eliyle yeri iterek kendisini yukarı doğru fırlattı. Sisle ıslanmış
ayaklan kayarak yere indi.
Arkasında bir sikke yere çarparak kaldırım taşlarının üstünde sıçradı. Vin’e isabet etmenin
yakınından bile geçmiş değildi. Aslında geride kalan suikastçı Sikkeci’yi hedef almış gibiydi.
Büyük olasılıkla o bunu İterek uzaklaştırmak zorunda kalmıştı.
Ama sikkeyi kim atmıştı?
OreSeur mu? diye merak etti Vin. Ama bu saçmaydı. Kandra bir Allomanser değildi; ve
dahası, o inisiyatif kullanmazdı. OreSeur sadece yapması açıkça söylenen şeyleri yapardı.
Suikastçı Sikkeci de aynı ölçüde şaşırmış görünüyordu. Vin kalay harlayarak yukarı doğru
göz attı ve ödülü de yakınlardaki bir binanın tepesinde ayakta durmakta olan bir adamın
görüntüsü oldu. Karanlık bir siluet. Saklanma zahmetine bile girmiyordu.
Bu o, diye düşündü Vin. Gözcü.
Gözcü tünediği yerde kaldı, Haydutlar Vin’in üstüne atılırken daha fazla müdahale etmedi.
Üzerine aynı anda üç değnek geldiğini gören Vin küfretti. Birinden eğilerek kaçtı, diğerinin
etrafından hızla döndü, sonra da üçüncüyü tutmakta olan adamın göğsüne bir hançer sapladı.
Adam geriye doğru tökezledi ama düşmedi. Lehim onu ayakta tutuyordu.
Gözcü neden müdahale etti? diye düşündü Vin sıçrayarak uzaklaşırken. Neden o sikkeyi
İtip kurtulabileceği belli olan bir Sikkeci’yi hedefleyerek attı?
Gözden kaçırdığı bir Haydut yan tarafından üzerine saldırırken aklının Gözcü ile meşgul
olması neredeyse hayatına mal oluyordu. Bu Vin'in bacaklarını kestiği adamdı. Vin tam
zamanında tepki vererek onun darbesinden kaçındı. Ancak bu onu diğer üçünün menziline
sokmuştu.
Hepsi aynı anda saldırdı.
Vin bükülerek her nasılsa saldırıların iki tanesinin önünden çekilmeyi başarabilmişti.
Ancak bir tanesi yan tarafına bindirdi. Güçlü darbe onu sokak boyunca fırlattı ve Vin bir
dükkanın tahta kapısına çarptı. Neyse ki kemiklerinden değil ka-
pıdan gelen bir çatırtı duydu ve yere yığıldı. Hançerlerini kaybetmişti. Sıradan bir insan ölmüş
olurdu. Ancak onun lehimle güçlendirilmiş vücudu daha dayanıklıydı.
Güçlükle nefes alarak kendisini ayağa kalkmaya zorladı ve kalay harladı. Metal, acı dahil
hislerini güçlendirdi ve ani şok zihnini açtı. Yan tarafında darbe aldığı yer ağrıyordu. Ama
duramazdı. Bir Haydut sopasını vurmak için başının üstüne kaldırmış, savurarak üstüne
atılırken olmazdı.
Vin kapı ağzında çömelerek lehim harladı ve sopayı iki eliyle birden yakaladı. Hırlayarak
sol elini geri çekti, sonra da yumruğunu silaha gömerek kaliteli ahşabı tek bir darbede
parçaladı. Haydut tökezlediğinde Vin sopanın kendi elindeki yansını onun gözlerinin üstüne
patlattı.
Adam sersemlemiş olsa da ayaklarının üstünde kaldı. Haydutlar’la dövüşülmez, diye
düşündü Vin. Hareket etmeye devam etmeli.
Acıyı görmezden gelerek yan tarafa doğru koştu. Haydutlar takip etmeye çalıştı ama o daha
hafif, daha ince ve çok daha önemlisi, daha hızlıydı. Koşarak onların etrafından dolaştı ve
Sikkeci, Dumancı ve Yalpacı’ya döndü. Yine bu adamları korumak için geriye çekilmiş olan
yaralı bir Haydut vardı.
Vin yaklaşırken Sikkeci ona iki avuç dolusu sikke fırlattı. Vin sikkeleri İterek uzaklaştırdı,
sonra da uzanıp adamın belindeki kesede duran sikkeleri Çekti.
Kese Vin’e doğru savrulurken Sikkeci homurdandı. Kese, beline kısa bir iple
bağlanmıştı ve Vin’in ağırlığı adamı öne çekiyordu. Haydut onu yakaladı ve sabit tuttu.
Ve desteği hareket edemediği için, Vin ona doğru Çekildi. Havanın içinden uçarken
demirini harlayarak bir yumruğunu kaldırdı. Sikkeci bağırarak torbayı kurtarmak için bir
düğümü çekti.
Çok geçti. Hızı Vin’i ileri doğru taşıdı ve geçerken yumruğunu Sikkeci’nin yanağına
indirdi. Kafası hızla savrulan adamın boynu kırıldı. Vin yere inerken dirseğini şaşkın
Haydut’un çenesine gömerek onu geriye doğru fırlattı. Ayağı da bunu takip ederek Haydut’un
boynuna bindirdi.
İkisi de geri kalkmadı. Bu da üç ediyordu. Kurtulan sikke kesesi yere düşerek açıldı ve yüz
tane ışıldayan bakır parçası Vin’in etrafındaki kaldırım taşlarının üstüne saçıldı. Dirseğindeki
zonklamayı görmezden gelen Vin, Yalpacı ile yüzleşti. O kalkanıyla duruyor, garip bir
şekilde endişesiz gibi görünüyordu.
Arkasından bir çatırtı duyuldu. Kalayla güçlendirilmiş kulakları ani sese aşırı tepki veren
Vin çığlık attı. Kafasının içinde acı patladı ve ellerini kulaklarına kaldırdı. Dumancı’yı
unutmuştu, adam elinde birbirlerine vuruldukları zaman keskin sesler çıkaracak şekilde imal
edilmiş iki uzun tahta parçasıyla arkasında duruyordu.
Hareketler ve tepkiler, davranışlar ve sonuçlar; Allomansi’nin özü bunlardı. Kalay
gözlerinin sisleri delebilmesini sağlıyor, ona suikastçılara karşı bir avantaj veriyordu. Ancak
kulaklarını da aşın derecede hassaslaştırıyordu. Dumancı tekrar çubuklarını kaldırdı. Vin
hırlayarak kaldırım taşlarının üstünden bir avuç sikkeyi kaptı, sonra da bunları Dumancıya
fırlattı. Yalpacı da bunları kendisine doğru Çekti. Kalkana çarparak sektiler. Sikkeler havaya
savrulurken, Vin dikkatli bir şekilde İterek bir tanesinin onun arkasına düşmesini sağladı.
Adam kalkanım indirdi, Vin’in yönettiği sikkenin farkında değildi. Vin Çekerek o tek
sikkeyi doğrudan kendisine ve Yalpacı’nm da tam sırtının ortasına doğru hızla uçurdu. Adam
hiç ses çıkarmadan düştü.
Dört.
Her şey durgunlaştı. Ona doğru koşmakta olan Haydutlar yavaşlayarak durdu ve Dumancı
da çubuklarım indirdi. Onların Sikkeci’si de, Yalpacı’sı da kalmamıştı, metalleri İtecek ya da
Çekecek kimseleri yoktu ve Vin sikkelerden bir tarlanın ortasında duruyordu. Eğer Vin onları
kullanırsa Haydutlar bile hızla ölecekti. Onun tek yapması gereken...
Gözcünün çatısından atılan başka bir sikke havanın içinden fırladı. Vin küfrederek eğildi.
Ancak sikke ona isabet etmedi. Çubukları tutan Dumancı’yı alnının ortasından vurdu. Adam
geriye doğru yıkıldı, ölmüştü.
Ne? diye düşündü Vin ölü adama gözlerini dikerek.
Haydutlar saldırdı ama Vin kaşlarını çatarak geriye çekildi. Dumancı'yı niye öldürdü? O
artık bir tehdit oluşturmuyordu ki.
Tabii eğer...
Vin bakırım söndürdü, sonra da yakınlarda güçlerini kullanan başka Allomanserler’i
hissetmesini sağlayan tuncu yaktı. Haydutlar’ın yaktığı lehimi his-sedemiyordu. Onlar hala
Dumanlanmaktaydı, Allomansiler’i gizlenmişti.
Başka biri daha bakır yakıyordu.
Bir anda her şey yerine oturdu. Bu grubun gerçek bir Sissoyluya saldırma riskine girmesi
mantıklıydı. Gözcünün Sikkeci’ye sikke atmış olması mantıklıydı. Dumancı’yı öldürmüş
olması mantıklıydı.
Vin korkunç bir tehlike içindeydi.
Kararını vermek için sadece bir dakikası vardı. Bunu önsezisiyle yapmıştı, ama o
sokaklarda büyümüş bir hırsız ve bir dolandırıcıydı. Önsezi ona mantığın hiçbir zaman
olamayacağı kadar doğal geliyordu.
OreSeur! diye bağırdı. Saraya git!
Bu, elbette bir şifreydi. Vin bir an için Haydutlar’ı görmezden gelerek, hizmetkarı bir ara
sokaktan dışarı fırlarken geriye doğru sıçradı. OreSeur kemerinden bir şey çıkardı ve bunu
Vin’e doğru fırlattı: küçük cam bir şişecik, Allomanserler’in metal tozu depolamak için
kullandıkları türden. Vin çabucak şişeciği Çekerek eline getirdi. Az ötede ölmüş gibi
yatmakta olan ikinci Sikkeci, şimdi küfrederek aceleyle ayağa kalkıyordu.
Vin hızla dönerek şişeciği çabuk bir yudumda içti. İçinde sadece tek bir metal boncuğu
vardı. Atiyum. Bunu kendi üzerinde taşımanın, bir savaş sırasmda Çekilerek elinden
alınmasının riskine giremezdi. OreSeur’a bu gece yakınlarında kalmasını, acil bir durumda
ona şişeciği vermeye hazır olmasını emretmişti.
Sikkeci belinden gizli bir cam hançer çekti ve yaklaşmakta olan Haydutlar’ın önünden
Vin’e doğru saldırıya geçti. Vin sadece bir an için kararından dolayı pişman olarak ama
kaçınılmazlığını görerek durdu.
Adamların arasında gizli bir Sissovlu vardı. Vin gibi bir Sissoylu, on metalin
hepsini birden yakabilen birisi. Vin’e saldırmak, onu hazırlıksız yakalamak için doğru anı
kollamakta olan bir Sissoylu.
Sissoylunun atiyumu olacaktı ve atiyumu olan birisiyle savaşmak için de tek bir yol vardı.
Atiyum nihai Allomantik metaldi, sadece Sissoylular tarafından kullanılabilirdi ve bir savaşın
kaderini kolaylıkla belirleyebilirdi. Her boncuğu bir servet değerindeydi ama eğer ölürse
servetin Vin’e ne faydası olacaktı ki?
Vin atiyumunu yaktı.
Etrafındaki dünya değişmiş gibi göründü. Hareket eden her nesneden, sallanan kepenkler,
uçuşan küller, saldıran Haydutlar ve hatta sis iplikçiklerinden bile dışarıya doğru şeffaf birer
kopya fırladı. Kopyalar asıllannın hemen önünden hareket ederek Vin’e birkaç dakika sonra
ne olacağını tam olarak gösteriyorlardı.
Bundan sadece Sissoylu muaftı. Adamdan tek bir atiyum gölgesi yerine düzi-nelercesi
fırladı; bu onun da atiyum yakmakta olduğunun işaretiydi. Adam sadece bir an durakladı.
Onun gözünden, Vin’in kendi gövdesi de düzinelerce kafa karıştırıcı atiyum gölgesiyle
patlamış olacaktı. Şimdi Vin geleceği görebildiğine göre, onun ne yapacağını da
görebiliyordu. Bu da Vin’in ne yapacağını değiştiriyordu. Bu ise Sissoylunun ne yapacağını
değiştiriyordu. Böylece birbirine dönük iki aynadaki yansımalar gibi, olasılıklar sonsuza
kadar uzanıp gidiyordu, ikisinin de bir avantajı yoktu.
Her ne kadar Sissoylulan duraklamış olsa da, Vin'in atiyum yakmakta olduğunu
bilmelerinin hiçbir yolu olmayan dört şanssız Haydut saldırmaya devam etti. Vin dönerek
yerdeki Dumancı’nm cesedinin yanında durdu. Bir ayağıyla tekmeleyerek ses tahtalarını
havaya kaldırdı.
Bir Haydut saldırarak üstüne geldi. Bir sopa darbesinin yarı saydam atiyum gölgesi Vin’in
vücudunun içinden geçti. Vin eğilerek yan tarafa doğru çekilirken gerçek sopanın kulağının
yanından geçişini hissetti. Atiyumun etkisi altında bu manevra kolay görünmüştü.
Havadaki ses tahtalarından birini kaptı, sonra da bunu Haydut’un boynuna gömdü. Hızla
dönerek öbür ses tahtasını yakaladı, sonra geriye doğru bükülerek bunu da adamın kafatasına
indirdi. Adam inleyerek öne doğru düştü ve Vin de tekrar dönüp, kolaylıkla iki değneğin daha
arasmdan sıyrılarak geçti.
Ses tahtalarını ikinci bir Haydut’un kafasının yan tarafına vurdu. Haydut'un kafatası
çatlarken sopalar bir müzisyenin davuluna benzeyen boş bir çınlama sesiyle parçalandılar.
Adam düştü ve tekrar hareket etmedi. Vin onun değneğini tekmeleyerek havaya fırlattı,
sonra da kırık ses tahtalarını bırakarak onu yakaladı. Hızla değneği savurarak döndü ve geride
kalan iki Haydut’un da aynı anda ayaklarına vurarak yere düşürdü. Akıcı bir hareketle
yüzlerine seri ancak güçlü iki darbe indirdi.
Adamlar ölürken Vin çömelerek durdu; değneği bir elinde tutmuş, diğer elini de sisle
ıslanmış olan taşlara dayamıştı. Sissoylu geride kalmıştı ve Vin onun gözlerindeki kararsızlığı
görebiliyordu. Güç ille beceriklilik anlamına gelmiyordu ve onun en iyi iki avantajı olan
sürpriz ve atiyum etkisiz hale gelmişti.
Dönerek yerden bir grup sikkeyi Çekti, sonra da bunları fırlattı. Ama Vin’e doğru değil,
hala bir ara sokağın ağzında durmakta olan OreSeur’a doğru. Sissoylu belli ki Vin’in
hizmetkarı için duyacağı endişenin onun dikkatini dağıtacağını, belki de Sissoylunun
kaçmasına izin vereceğini düşünmüştü.
Yanılıyordu.
Vin sikkeleri görmezden gelerek öne doğru fırladı. Bir düzine sikke tarafından derisi
deşilmekte olan OreSeur acıyla çığlık atarken, Vin değneğini Sissoylunun kafasına doğru
fırlatmıştı bile. Ancak bir kere Vin’in parmaklarım terk ettiği zaman değneğin atiyum gölgesi
tek ve kesin bir hale geldi.
Sissoylu suikastçı eğilerek kusursuz bir şekilde sopadan kaçındı. Ancak hareket onu Vin’in
aralarındaki uzaklığı kapatmasına yetecek kadar uzun oyalamıştı. Vin’in hızla saldırması
gerekiyordu, yuttuğu atiyum boncuğu küçüktü. Hızla yanıp bitecekti. Ve bittiği zaman Vin
savunmasız kalacaktı. Düşmanı onun üzerinde mutlak güce sahip olacaktı. O...
Vin’in dehşet içindeki düşmanı hançerini kaldırdı. O anda atiyumu bitti.
Vin’in avcı içgüdüleri anında tepki verdi ve bir yumruğunu savurdu. Sissoylu onun
darbesini karşılamak için bir kolunu kaldırdı ama Vin bunu yapacağını görmüştü ve
saldırısının yönünü değiştirdi. Darbesi adamı yüzünün ortasından vurdu. Sonra Vin usta
parmaklarla onun cam hançerini düşüp parçalanamadan kaptı. Doğruldu ve bıçağı rakibinin
boynuna savurdu.
Adam sessizce düştü.
Vin ağır ağır nefes alarak dikildi, suikastçı grubu etrafında ölü yatıyordu. Sadece bir an için
karşı konulamaz bir güç hissetti. Atiyum ile o ölümsüzdü. Her darbeden kaçınabilir, her
düşmanı öldürebilirdi.
Description:Elli bin asker dedi Elend sesi azalarak. Yoğun asker toplama çalışmalarına rağmen,. Elend'in komutası altında zar zor yirmi bin adam vardı ve onlar
