Integraal wetgevingsbeleid; Verslag van een schriftelijk overleg inzake wijze van berekenen van het regelingenbestand

0.05 MB·Dutch

by  Nederlandse overheid

1
Eerste Kamer der Staten-Generaal
Vergaderjaar 2014–2015
31 731 Integraal wetgevingsbeleid
G VERSLAG VAN EEN SCHRIFTELIJK OVERLEG
Vastgesteld 22 januari 2015
Bij de behandeling van het voorstel tot wijziging van de Wet op de
bedrijfsorganisatie en andere wetten in verband met de opheffing van de
bedrijfslichamen (33 910) zijn bij het lid Reuten (SP) enkele vragen gerezen
over de wijze waarop de regelproductie en regeldruk worden bewaakt.
Deze vragen zijn opgenomen in de brief van 17 december 2014 aan de
Minister van Veiligheid en Justitie.
De Minister heeft op 21 januari 2015 gereageerd.
De vaste commissie voor Veiligheid en Justitie1 brengt bijgaand verslag
uit van het gevoerde schriftelijk overleg.
De griffier van de vaste commissie voor Veiligheid en Justitie,
Van Dooren
1 Samenstelling:
Holdijk (SGP), Kneppers-Heijnert (VVD), Kox (SP), Engels (D66), Franken (CDA), Thissen (GL),
Nagel (50PLUS), Ruers (SP), Van Bijsterveld (CDA) (vicevoorzitter), Duthler (VVD) (voorzitter),
Koffeman (PvdD), Kuiper (CU), Quik-Schuijt (SP), Strik (GL), De Vries (PvdA), Knip (VVD),
Hoekstra (CDA), Lokin-Sassen (CDA), Scholten (D66), Schouwenaar (VVD), De Boer (GL), De
Lange (OSF), Ter Horst (PvdA), Beuving (PvdA), Koole (PvdA), Schrijver (PvdA), Reynaers (PVV),
Popken (PVV), Frijters-Klijnen (PVV), Swagerman (VVD)

kst-31731-G
ISSN 0921 - 7371
’s-Gravenhage 2015 Eerste Kamer, vergaderjaar 2014–2015, 31 731, G 1
BRIEF VAN DE VOORZITTER VAN DE VASTE COMMISSIE VOOR
VEILIGHEID EN JUSTITIE
Aan de Minister van Veiligheid en Justitie
Den Haag, 17 december 2014
Bij de behandeling van het voorstel tot wijziging van de Wet op de
bedrijfsorganisatie en andere wetten in verband met de opheffing van de
bedrijfslichamen (33 910) zijn bij het lid Reuten (SP) enkele vragen gerezen
over de wijze waarop de regelproductie en regeldruk worden bewaakt.
Een van de vragen die nog resteert, is gerelateerd aan toezegging T01069
over het destijds op korte termijn operationeel worden van de regelge-
vingsmonitor. Aan de basis van deze monitor ligt het WODC-rapport «Alle
regels tellen» uit 20042. Bij de inventarisatie van het regelingenbestand
die in het kader van dat onderzoek is uitgevoerd, is zowel naar het aantal
geldende regelingen per ministerie als ook naar het aantal artikelen in
geldende regelingen per ministerie gekeken. Het onderzoeksrapport geeft
in overweging om bij een op te zetten regelgevingsmonitor ook op de
laatstgenoemde wijze het regelingenbestand te tellen, nu het berekenen
van het aantal artikelen interessante achtergrondinformatie kan opleveren
over de regelproductie en regeldruk. Van een dergelijke wijze van
berekenen wordt evenwel geadviseerd af te zien, als geen software
voorhanden is die hiervoor een goede zoekopdracht kan geven.
De vaste commissie voor Veiligheid en Justitie zou graag van u vernemen,
bij voorkeur binnen vier weken, of bovengenoemde overweging uit het
rapport bij het opzetten van de regelgevingsmonitor is meegenomen. Wat
waren destijds de overwegingen om ook niet het aantal artikelen per
geldende regeling te tellen? Speelde het niet voorhanden hebben van
geschikte software daarbij een rol?
Zou de regering, gegeven de voortgeschreden ICT, inmiddels over
software kunnen beschikken om het aantal artikelen per geldende regeling
te tellen? Zo ja, zou de regering bereid zijn de regelgevingsmonitor uit te
breiden met gegevens omtrent het aantal artikelen per geldende regeling?
De voorzitter van de vaste commissie voor Veiligheid en Justitie,
A.W. Duthler
2 P.O. de Jong en M. Herweijer, Alle regels tellen. De ontwikkeling van het aantal wetten, AMvB’s
en ministeriële regelingen in Nederland (WODC, 225), Den Haag: Boom juridische uitgevers
2004.
Eerste Kamer, vergaderjaar 2014–2015, 31 731, G 2
BRIEF VAN DE MINISTER VAN VEILIGHEID EN JUSTITIE
Aan de Voorzitter van de Eerste Kamer der Staten-Generaal
Den Haag, 21 januari 2015
Bij brief van 17 december 2014, kenmerk 15614.05u, stelde de Voorzitter
van de vaste commissie voor Veiligheid en Justitie mij enkele vragen over
de regelgevingsmonitor.
In de brief wordt er op gewezen dat in het onderzoeksrapport «Alle regels
tellen»3 in overweging is gegeven om bij een op te zetten regelgevings-
monitor naast het aantal geldende regelingen ook het aantal geldende
artikelen in beschouwing te nemen. In verband daarmee stelde de
commissie de volgende vragen:
De vaste commissie voor Veiligheid en Justitie zou graag van u vernemen,
bij voorkeur binnen vier weken, of bovengenoemde overweging uit het
rapport bij het opzetten van de regelgevingsmonitor is meegenomen. Wat
waren destijds de overwegingen om ook niet het aantal artikelen per
geldende regeling te tellen? Speelde het niet voorhanden hebben van
geschikte software daarbij een rol? Zou de regering, gegeven de voortge-
schreden ICT, inmiddels over software kunnen beschikken om het aantal
artikelen per geldende regeling te tellen? Zo ja, zou de regering bereid zijn
de regelgevingsmonitor uit te breiden met gegevens omtrent het aantal
artikelen per geldende regeling?
In antwoord daarop bericht ik u het volgende.
De regelgevingsmonitor is aldus opgezet dat daarmee met betrekkelijk
geringe inspanningen kwantitatieve informatie verkregen kan worden
over de ontwikkeling van het Nederlandse regelgevingsbestand door de
jaren heen. Dat geschiedt door slimme bevraging van de gegevens die
zijn opgenomen in het Basiswettenbestand (BWB).
Het BWB bevat op dit moment ruim 22.000 regelingen (waarvan bijna
10.000 geldend) en 386.000 artikelen. Het zal daarom duidelijk zijn dat de
bevraging van het BWB en de analyse van de resultaten op vrijwel
volledig geautomatiseerde wijze moet kunnen plaatsvinden. Enkel op die
wijze is te garanderen dat zo’n analyse betrouwbare en reproduceerbare
gegevens oplevert tegen aanvaardbare lasten en kosten. De technische
mogelijkheden die daarvoor ter beschikking staan zijn dus daarbij
inderdaad bepalend voor de opzet van de monitor.
De monitor is naar mijn mening niet bestemd of geschikt om rechtstreeks
stellige conclusies te kunnen formuleren over de regeldruk in Nederland.
Daarvoor zouden beduidend meer factoren in de overweging betrokken
moeten worden dan enkel het aantal geldende regelingen of artikelen. Zo
zou bijvoorbeeld per regeling vastgesteld moeten worden hoeveel
rechtssubjecten door die regeling geraakt worden, wat de inhoud van die
regeling is, in welke mate die regeling vrijheidsbeperkende effecten heeft
etc. Deze vragen kunnen niet op grond van de in het BWB beschikbare
gegevens beantwoord worden. Om die reden acht ik het niet reëel om in
de regelgevingsmonitor een meetinstrument voor regeldruk te zien, zelfs
niet wanneer die naast het aantal regelingen ook het aantal artikelen zou
monitoren.
3 P.O. de Jong en M. Herweijer, Alle regels tellen. De ontwikkeling van het aantal wetten, AMvB’s
en ministeriële regelingen in Nederland (WODC, 225), Den Haag: Boom juridische uitgevers
2004.
Eerste Kamer, vergaderjaar 2014–2015, 31 731, G 3
Verder wijs ik er op dat in het onderzoek «Alle regels tellen» ook al werd
gesteld (direct voorafgaand aan de door de vragensteller aangehaalde
passage) dat het bepalen van het aantal artikelen nauwelijks extra
informatie oplevert over de regelproductie en de groei van het aantal
regelingen.
Op grond van deze overwegingen heb ik er daarom in het verleden van
afgezien om, naast het aantal regelingen, ook structureel het aantal
artikelen te monitoren. De meerwaarde van deze informatie weegt naar
mijn mening niet op tegen de kosten en uitvoeringslasten die daarmee
zouden samenhangen.
Ik merk daarbij op dat een en ander in de toekomst anders kan komen te
liggen als gevolg van technische ontwikkelingen, en dit blijft een
permanent punt van aandacht voor mij. Op dit moment zie ik daar echter
nog onvoldoende mogelijkheden toe.
De Minister van Veiligheid en Justitie,
I.W. Opstelten
Eerste Kamer, vergaderjaar 2014–2015, 31 731, G 4